Actie en Japanse folklore met interessante worldbuilding

Eens in de duizend jaar, wanneer een nieuw tijdperk aanbreekt, krijgt de eigenaar van een perkamentrol een kans om de grote Kami-draak aan te roepen en een wens doen. De nieuwe tijd begint weer bijna, en de jacht op de perkamentrol is geopend…

Yumeko is een kitsune, een shapeshifter die van gedaante kan verwisselen naar de gedaante van een vos. Hier heeft ze moeite mee, want ondanks dat ze in de tempel leert ze hoe ze die kracht kan gebruiken, moet ze deze ook verborgen houden. Ze mag haar krachten niet zomaar inzetten en heeft moeite met zich aan de strenge regels in de tempel houden. Yumeko gebruikt haar krachten regelmatig om kattenkwaad uit te halen, wat een beetje luchtigheid geeft aan haar verhaal.
Maar als de tempel op een dag in brand wordt gestoken, moet Yumeko ontsnappen met de perkamentrol. Eenmaal buiten de muren van de tempel wordt het duidelijk hoe beschermd ze opgevoed is, en moet ze haar krachten verbergen. Én de perkamentrol, want er zitten verschillende vijanden achter haar aan.

Kagawa maakt gebruik van meerdere perspectieven: Yumeko, haar reisgenoot Tatsumi en Suki, een kamermeisje in het Paleis van de Zon. Het boek opent sterk, met een moord en met het perspectief van Suki, waarna haar verhaal een tijdje naar de achtergrond verdwijnt. Je switcht al snel naar Yumeko in de tempel. Wanneer haar huis tot de grond wordt afgebrand, slaat ze op de vlucht. Ze ontmoet al snel Tatsumi, en gaat met hem op pad naar de Tempel van de Stalen Veer. Dat is de plek waar ze perkamentrol veilig kan stellen – maar ze kan dit niet aan Tatsumi vertellen.

De karakters vertrouwen elkaar genoeg om samen op de queeste te gaan, maar niet genoeg om elkaar de waarheid te vertellen. Dit zorgt voor een interessante dynamiek tussen Yumeko en Tatsumi. Ze zijn ook tegenpolen – bijna een soort grumpy vs. sunshine. Yumeko is beschermd opgevoed in de tempel en verwondert zich over alles in de buitenwereld. Ze gaat uit van het beste in iedereen. Tatsumi is een demonendoder en zijn zwaard de ‘godendoder’ bevat de geest van een demon. Hij vertrouwt niemand en is het niet gewend dat iemand hem vriendschappelijk benaderd.

Langzaam wennen de karakters aan elkaar, waarbij ze steeds nieuwsgieriger worden naar elkaars achtergrond. Maar elkaar vertrouwen, dat doen ze niet. Zo zijn ze samen, maar toch alleen, op de queeste naar de Tempel van de Stalen Veer. Toch konden hun karakters sterker opgebouwd worden: ondanks dat we vanuit hun perspectieven lezen, blijven de karakters wat op de oppervlakte.

Schaduw van de vos zit vol Japanse folklore en termen. Achterin het boek staat ook een verklarende woordenlijst van de termen die Kagawa gebruikt, dat is heel prettig. Ondanks mijn gebrek aan kennis over Japanse folklore, is het boek goed te begrijpen. De worldbuilding wordt stevig opgebouwd, met genoeg detail en uitleg zonder saai te worden.

Schaduw van de vos is een roman vol actie en folklore. De karakteruitwerking kon sterker, maar het is een prettig eerste deel van de duologie met een hoop actie en een interessante worldbuilding.

Deze recensie verscheen eerst op https://www.readalicious.nl/recensies/schaduw-van-de-vos-julie-kagawa/
Dit boek heb ik ontvangen via een winactie. Dit had geen invloed op mijn mening over het boek.