A language of dragons

London, 1923. De wereld verandert snel: draken vliegen door de lucht en er zijn steeds meer protesten. Vivian Featherswallow maakt zich echter geen zorgen. Ze volgt de regels, studeert Drakentaal en probeert haar zusje van de rellen weg te houden.
Maar als haar ouders gearresteerd worden, verandert alles. Om haar familie te redden accepteert Vivien een mysterieuze baan in Bletchley Park, om een onbekende drakentaal de decoderen. Ze stuit echter op een onverwachte vijand en er staat meer dan alleen haar familie op het spel.

Ik probeerde niet met al te hoge verwachtingen aan het verhaal te beginnen. Maar toch was ik aangenaam verrast. Dit boek focust zich vooral op de drakentaal en er zit ook politiek in. Hier en daar komt er ook wat actie in voor. Eigenlijk had ik vrij weinig actie verwacht maar er zat toch voldoende in.

De schrijfstijl voelde wel wat te jeugdig aan voor het verhaal. Misschien komt dit door de vertaling, geen idee maar het voelde zo jong. Hierdoor leek het soms alsof de personages een stuk jonger waren.

Het kon soms wel als een informatie dump aanvoelen. Zeker als het om de drakentaal gaat. Elke keer als ik het een beetje door had, stak het toch weer anders in elkaar en raakte ik de draad een beetje kwijt.
Aan Vivien moest ik wel even wennen. Soms maakt ze precies weer de keuzes waarvan je hoopt dat zij ze niet maakt. Haar acties en gedachten waren erg wisselvallig.

Ik ben benieuwd waar het verhaal naartoe gaat. Hopelijk zit er in het vervolg ook genoeg actie.