De ballade

Coriolanus Snow bereidt zich voor op zijn enige kans op roem en succes, als mentor van de Spelen. Zijn ooit zo machtige familie heeft het moeilijk en alles hangt af van Coriolanus’ prestaties. Maar dan wordt hij gekoppeld aan de vrouwelijke tribuut van District 12. Vanaf nu zijn hij en zijn tribuut aan elkaar verbonden. Elke keuze die hij maakt zal grote gevolgen hebben.

Zonder al te veel verwachtingen begon ik aan dit boek. De enige reden waarom ik in eerste instantie dit boek oppakte is vanwege het nieuwste deel. Als dat er niet was dan had ik dit boek waarschijnlijk nooit opgepakt.

Het eerste deel van het boek is nogal langdradig. Hierdoor kwam ik er niet al te goed in. Wat ook niet hielp is dat de hoofdstukken zo ontzettend lang zijn.
Toen de Spelen eenmaal begonnen kwam ik er een stuk beter in. Sowieso vind ik de Spelen de hoogtepunten van de boeken.
Maar ook het laatste gedeelte maakte veel goed. Zo begon ik Coriolanus zijn nieuwe kameraden te waarderen en dan met name Sejanus. Ik had graag meer van hem gezien.

Het verhaal zit goed in elkaar. Het was interessant om te zien hoe Snow zich ontwikkelde, de keuzes die hij maakte en waarom hij hiervoor koos. Misschien is niet elke keuze even goed maar hij probeert de lezer er wel van te overtuigen dat het de juiste is. Er zijn zat momenten waarbij je hem door elkaar wil schudden.

Ik had eigenlijk verwacht dat het verhaal zich over meerdere jaren zou afspelen. Maar alles speelt zich in een aantal maanden af. Toch vind ik het niet heel storend, al ben ik wel benieuwd naar de rest van Snow zijn leven.

Hoewel het soms wat langdradig en veel informatie is, heb ik er toch van genoten.