Wervelende rollercoaster vol kracht van liefde, hoop, vertrouwen en loslaten

Onder de sterren van Montpellier vertelt het verhaal van Cleo, die zichzelf het liefst onzichtbaar wilt maken en diep in haar hart gewoon haar eigen leven zou willen leiden, zonder dat ze zich druk hoeft te maken om wat anderen over haar denken. Helaas is in het verleden vaker dan eens gebleken dat mensen soms niet zijn wie ze zijn wie ze zeggen dat ze zijn, wat haar hart meermaals heeft gebroken. Ze heeft het nu enigszins weer gelijmd, maar is heel voorzichtig geworden in het maken van keuzes. Als ze plotseling een kans krijgt om het tóch eens anders te gaan doen, pakt ze die - tot haar eigen verbazing - met beide handen aan en reist ze vanuit Londen af naar het zonnige Frankrijk. Het wordt tijd voor een nieuw begin!
Dat gaat in eerste instantie prima...

Tot ze de mysterieuze Luc ontmoet, die haar hoofd langzaam maar zeker op hol brengt, zonder dat ze hier de controle over heeft. Ze vluchtte van Londen naar Frankrijk om de controle in eigen hand te houden voor haar gevoel, en het gaat sinds die ontmoeting nu al mis! En haar beste vriendin, haar lieve oma, helpt niet heel erg mee met haar wijze raad haar hart te volgen... of toch wel? Durft Cleo zichzelf weer iets te laten voelen, maar vooral iemand te vertrouwen en dichtbij haar te laten komen?

Zonder dat ze het van elkaar weten, zitten ze toch echt in hetzelfde schuitje: ook Luc heeft te maken met druk van buitenaf, maar vooral van zichzelf. Zijn verleden heeft hem gemaakt tot wie hij nu op dit moment is, en hij weet zich dan eigenlijk ook geen raad als Cleo zijn pad steeds weer blijft kruisen. Of is het juist andersom en zoekt hij onbewust haar gezelschap op, omdat hij het zichzelf diep van binnen gunt zijn muur te laten zakken en te laten zien wie hij werkelijk is? Want hoewel hij dan wel een heel ander leven heeft als Cleo, en in haar ogen sterk en vol zelfvertrouwen overkomt, hij wilt hetzelfde als zij: hij wil zichzelf weer terugvinden, kunnen vertrouwen en anderen toelaten, zijn hart eindelijk weer openstellen voor de mooie dingen en mensen in het leven. Hoe eng dat ook is…

Dwaal tijdens het lezen mee met Cleo en Luc door de gezellige straatjes in de omgeving van Montpellier, neem een kijkje in de vrolijke, drukke restaurantjes en cafés en laat je verwonderen van al het moois in de mooiste boetiekjes die ze bezoeken. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de weelderige, trotse bergen die ze trotseren, letterlijk en figuurlijk… Want zowel de fysieke bergen (met het mooiste uitzicht ever!) zijn adembenemend en vooral erg hoog, maar ook de bergen in hun hoofd: zijn ze bereid de juiste keuzes te maken voor iedereen om hun heen, maar vooral ook voor zichzelf en de tocht naar de top door te zetten?

Door de vlotte, meeslepende en gedetailleerde schrijfstijl van auteur Marina Folkers vlieg je als lezer het verhaal door, zul je af en toe het boek (of de ereader, net hoe je het leest) door de kamer willen gooien omdat je het écht niet eens bent met het verloop van bepaalde situaties of uitingen; vervolgens knuffel je het plat omdat je, hoe verder je komt, steeds meer te weten komt over de personages zelf en volledig leert begrijpen waarom ze doen en denken zoals ze doen en hier helemaal in meegezogen wordt. Je moét gewoon weten hoe het afloopt!

Het verhaal laat zien dat ieder mens een mens is, met eigen gevoelens, eigen ideeën en twijfels, en een eigen manier van het verwerken van moeilijke dingen die zich in het leven af kunnen spelen.
Onder de sterren van Montpellier is een verhaal over hoop, vertrouwen en loslaten in de breedste zin van het woord. Maar het gaat vooral over de kracht van liefde, zowel voor jezelf als voor een ander.
En misschien is dat wel het krachtigste en mooiste van alles op de wereld. (naast de stralende sterrenhemel boven Montpellier, natuurlijk!)