Vijf sterren, zonder twijfel. Dit boek móet je voelen.

Ja hoor! Taylor Jenkins Reid doet het weer! Atmosphere is niet zomaar een goed boek; het is een overdonderende leeservaring die vanaf de eerste pagina grijpt, meesleept en emotioneel onderuit haalt. Zoals alleen Jenkins Reid dat kan. Net als bij eerdere successen als Carrie Soto is back en The Seven Husbands of Evelyn Hugo dompelt ze je onder in een wereld die zó echt voelt, dat je haast vergeet dat het fictie is. Deze keer kiest ze voor een ronduit briljante setting: het NASA-tijdperk van de vroege jaren tachtig. Taylor Jenkins Reid bewijst met Atmosphere opnieuw waarom haar naam met hoofdletters geschreven mag worden.

Hoofdpersoon Joan Goodwin is een vrouw van feiten en formules. Ze kijkt al haar hele leven omhoog, naar het heelal. Als astronomieprofessor leidt ze een kalm bestaan, totdat een advertentie haar wereld op z’n kop zet: NASA zoekt vrouwelijke wetenschappers voor het Space Shuttle Program. Joan besluit het avontuur aan te gaan, en daarmee begint een verhaal over ambitie, vriendschap, liefde en alles wat je onderweg van koers kan doen veranderen.

Wat volgt is een meeslepende en tegelijkertijd breekbare roman. Reid’s kracht zit ’m in de details. De manier waarop ze de sfeer van de jaren tachtig neerzet, voelt haast documentair. De feministische onderstroom is subtiel maar raak. Joan moet zich staande houden in een wereld waar mannen de dienst uitmaken. Juist dat maakt het verhaal des te krachtiger. Tegelijkertijd bouwt Reid een melancholische onderlaag in, die steeds nadrukkelijker voelbaar wordt zodra de missie in beeld komt. De lezer weet: hier staat iets te gebeuren. En dat doet het.

Zoals altijd is Reid’s schrijfstijl spot-on. Sober, maar emotioneel geladen. Wie haar eerdere boeken las, herkent direct haar hand: gelaagde personages, subtiele emotie, een vleug nostalgie en altijd dat ene moment waarop alles kantelt. Joan is niet alleen een vrouw met een droom, maar ook een mens met twijfels, verlangens en angsten. Het verhaal doet in opbouw denken aan Carrie Soto is back, waarin ook een vrouw centraal staat die haar plek opeist in een wereld vol competitie, discipline en opoffering. Maar Atmosphere is toch geheel uniek, melancholischer. Reid weet de balans te houden tussen hartverwarmend en hartverscheurend, zonder té sentimenteel te worden.

Atmosphere is een meesterlijk geschreven roman over dromen, liefde en identiteit. Met haar kenmerkende stijl, gelaagde personages en een vleugje nostalgie levert Taylor Jenkins Reid een verhaal af dat hart en hoofd weet te raken. Vijf sterren, zonder twijfel. Dit boek móet je voelen.