Lezersrecensie
Licht, lollig en lekker weglezend
Chris Bajema laat met De mosterdmoorden zien dat je voor een onderhoudende whodunnit geen Britse cottage of Schots eiland nodig hebt. In het pittoreske, maar fictieve Damburgh krijgen moord en mysterie een oer-Hollandse invulling. Geen zenuwslopende spanning, maar een kneuterige setting, excentrieke dorpelingen en een moordzaak die eerder vermakelijk dan angstaanjagend is.
Jules Hesseling neemt een radicaal besluit als ze haar leven omgooit. Nadat ze haar man zonder al te veel drama heeft verlaten, volgt ze haar onderbuikgevoel en verhuist ze naar het andere eind van het land. In een spontane bui solliciteert ze als directeur van het regionale museum in Damburgh en wordt aangenomen. Het is het soort impulsiviteit waar cozy crime op drijft. Binnen no-time zit Jules tot haar nek in een moordzaak die de lokale gemeenschap flink opschudt. Damburgh beleeft zijn eerste moord in eeuwen. En het blijft niet bij die ene dode.
Wat volgt is een luchtige, absurdistische detective vol dorpsroddels, plaatselijke eigenaardigheden en maffe bijrollen. De mosterdmoorden leunt niet op zenuwslopende scènes, maar op sfeer. Wat het boek vooral aantrekkelijk maakt, is het decor. Damburgh wordt neergezet als een plek waar elk huis een verhaal vertelt en elke dorpsbewoner een tikkeltje verdacht is. Of op zijn minst excentriek. Het tempo is gezapig, de hoofdstukken zijn kort, soms ultrakort, en de schrijfstijl van Bajema is vooral functioneel. Eenvoudig, zonder poespas. Dat maakt het boek heel toegankelijk, maar soms ook wat vlak.
De ontknoping vraagt om een flinke korrel zout, maar dat is juist onderdeel van de charme. Bajema schrijft met een dikke knipoog en nodigt de lezer uit om het verhaal met luchtige spot te benaderen. De mosterdmoorden is geen boek dat je op het puntje van je stoel houdt, maar wel eentje dat je met plezier uitleest. Want daar draait het bij cozy crime om: de weg ernaartoe, niet de shock aan het eind. Perfect voor wie houdt van mysterie met een knus sausje en geen bezwaar heeft tegen een paar maffe wendingen. De opzet is helder: entertainen met een luchtige moordzaak, waarbij vooral de omgeving, de personages en de sfeer het werk doen.
De mosterdmoorden leest als een dorpse soap met dodelijke afloop. Alles bij elkaar een vermakelijk, eigenzinnig moordmysterie. Licht, lollig en lekker weglezend. Voor liefhebbers van het genre zeker de moeite waard.
Jules Hesseling neemt een radicaal besluit als ze haar leven omgooit. Nadat ze haar man zonder al te veel drama heeft verlaten, volgt ze haar onderbuikgevoel en verhuist ze naar het andere eind van het land. In een spontane bui solliciteert ze als directeur van het regionale museum in Damburgh en wordt aangenomen. Het is het soort impulsiviteit waar cozy crime op drijft. Binnen no-time zit Jules tot haar nek in een moordzaak die de lokale gemeenschap flink opschudt. Damburgh beleeft zijn eerste moord in eeuwen. En het blijft niet bij die ene dode.
Wat volgt is een luchtige, absurdistische detective vol dorpsroddels, plaatselijke eigenaardigheden en maffe bijrollen. De mosterdmoorden leunt niet op zenuwslopende scènes, maar op sfeer. Wat het boek vooral aantrekkelijk maakt, is het decor. Damburgh wordt neergezet als een plek waar elk huis een verhaal vertelt en elke dorpsbewoner een tikkeltje verdacht is. Of op zijn minst excentriek. Het tempo is gezapig, de hoofdstukken zijn kort, soms ultrakort, en de schrijfstijl van Bajema is vooral functioneel. Eenvoudig, zonder poespas. Dat maakt het boek heel toegankelijk, maar soms ook wat vlak.
De ontknoping vraagt om een flinke korrel zout, maar dat is juist onderdeel van de charme. Bajema schrijft met een dikke knipoog en nodigt de lezer uit om het verhaal met luchtige spot te benaderen. De mosterdmoorden is geen boek dat je op het puntje van je stoel houdt, maar wel eentje dat je met plezier uitleest. Want daar draait het bij cozy crime om: de weg ernaartoe, niet de shock aan het eind. Perfect voor wie houdt van mysterie met een knus sausje en geen bezwaar heeft tegen een paar maffe wendingen. De opzet is helder: entertainen met een luchtige moordzaak, waarbij vooral de omgeving, de personages en de sfeer het werk doen.
De mosterdmoorden leest als een dorpse soap met dodelijke afloop. Alles bij elkaar een vermakelijk, eigenzinnig moordmysterie. Licht, lollig en lekker weglezend. Voor liefhebbers van het genre zeker de moeite waard.
1
Reageer op deze recensie