Lezersrecensie
Waardige opvolger met die typische Jeneva Rose-twists
3,5 sterren
Jeneva Rose keert met De perfecte scheiding terug naar het verhaal dat haar internationale doorbraak betekende. Na het succes van Het perfecte huwelijk zet ze opnieuw advocate Sarah Morgan in het middelpunt, elf jaar nadat die haar man Adam verdedigde tegen de aanklacht van moord op zijn minnares. Dit vervolg is semi-losstaand: goed te volgen zonder voorkennis, maar het leest intenser als je weet wat Sarah eerder heeft doorgemaakt. Als je deel één nog niet gelezen hebt, wees dan wel voorbereid op spoilers.
Waar Sarah destijds alles verloor, lijkt ze nu eindelijk haar rust te hebben gevonden. Ze heeft een gezin opgebouwd met haar nieuwe man Bob Miller en leeft het ogenschijnlijk perfecte leven dat ze altijd voor ogen had. Totdat ze ontdekt dat Bob een onenightstand heeft gehad. Zonder aarzeling vraagt ze een scheiding aan, maar juist dan duikt er nieuw DNA-bewijs op in de oude moordzaak van Adam. De politie heropent het onderzoek en Sarah komt ongewild opnieuw in de schijnwerpers van de recherche. Oude wonden worden opengereten, en Sarah moet alle registers opentrekken om de controle te behouden. Iets waar ze nog altijd een duister talent voor blijkt te hebben.
Rose hanteert hetzelfde recept dat Het perfecte huwelijk zo verslavend maakte: korte, scherpe hoofdstukken, een slim opgebouwd plot en een sluimerende spanning die voortdurend onder de huid kruipt. De vaart zit erin en het verhaal blijft continu in beweging. Sarah Morgan is wederom geen doorsnee personage, maar wel intrigerend. Ze is koel en berekenend, een meester in manipulatie. Het verhaal wordt dimensionaal neergezet doordat het niet alleen uit Sarah’s perspectief wordt verteld, maar ook Bob en sheriff Hudson aan het woord komen. Hun blik op de gebeurtenissen zorgt voor extra spanning en nuance; de lezer weet daardoor net genoeg om te twijfelen aan ieders motieven.
Toch blijft er, net als in haar debuut, een zekere afstand tussen de lezer en de personages. Rose houdt het strak en to the point, wat het boek lekker leesbaar maakt, maar soms gaat dat ook ten koste van de emotionele diepte. Al met al is De perfecte scheiding een waardige opvolger, net zo doorspekt met die typische Jeneva Rose-twists. Een scherp, vlot vervolg dat laat zien dat sommige scheidingen net zo dodelijk kunnen zijn als huwelijken.
Jeneva Rose keert met De perfecte scheiding terug naar het verhaal dat haar internationale doorbraak betekende. Na het succes van Het perfecte huwelijk zet ze opnieuw advocate Sarah Morgan in het middelpunt, elf jaar nadat die haar man Adam verdedigde tegen de aanklacht van moord op zijn minnares. Dit vervolg is semi-losstaand: goed te volgen zonder voorkennis, maar het leest intenser als je weet wat Sarah eerder heeft doorgemaakt. Als je deel één nog niet gelezen hebt, wees dan wel voorbereid op spoilers.
Waar Sarah destijds alles verloor, lijkt ze nu eindelijk haar rust te hebben gevonden. Ze heeft een gezin opgebouwd met haar nieuwe man Bob Miller en leeft het ogenschijnlijk perfecte leven dat ze altijd voor ogen had. Totdat ze ontdekt dat Bob een onenightstand heeft gehad. Zonder aarzeling vraagt ze een scheiding aan, maar juist dan duikt er nieuw DNA-bewijs op in de oude moordzaak van Adam. De politie heropent het onderzoek en Sarah komt ongewild opnieuw in de schijnwerpers van de recherche. Oude wonden worden opengereten, en Sarah moet alle registers opentrekken om de controle te behouden. Iets waar ze nog altijd een duister talent voor blijkt te hebben.
Rose hanteert hetzelfde recept dat Het perfecte huwelijk zo verslavend maakte: korte, scherpe hoofdstukken, een slim opgebouwd plot en een sluimerende spanning die voortdurend onder de huid kruipt. De vaart zit erin en het verhaal blijft continu in beweging. Sarah Morgan is wederom geen doorsnee personage, maar wel intrigerend. Ze is koel en berekenend, een meester in manipulatie. Het verhaal wordt dimensionaal neergezet doordat het niet alleen uit Sarah’s perspectief wordt verteld, maar ook Bob en sheriff Hudson aan het woord komen. Hun blik op de gebeurtenissen zorgt voor extra spanning en nuance; de lezer weet daardoor net genoeg om te twijfelen aan ieders motieven.
Toch blijft er, net als in haar debuut, een zekere afstand tussen de lezer en de personages. Rose houdt het strak en to the point, wat het boek lekker leesbaar maakt, maar soms gaat dat ook ten koste van de emotionele diepte. Al met al is De perfecte scheiding een waardige opvolger, net zo doorspekt met die typische Jeneva Rose-twists. Een scherp, vlot vervolg dat laat zien dat sommige scheidingen net zo dodelijk kunnen zijn als huwelijken.
1
Reageer op deze recensie