Lezersrecensie
Alsof je even in de bioscoopstoel van een romcom-film bent beland
Lynn Painter schrijft precies het soort YA-romans waar je moeiteloos in wegzakt: luchtige coming-of-age verhalen vol romantiek en humor. Better than the movies kreeg via TikTok en Instagram een enorme boost en werd daarmee opgepikt door een groot publiek. Het is duidelijk een verhaal dat de Young Adult-lezer aanspreekt, maar ook volwassenen die van feelgood houden zullen hier prima hun draai in vinden.
Centraal staat Liz Buxbaum, een hopeloze romanticus die al jaren smacht naar haar eeuwige crush Michael. Ze droomt van een perfect, filmwaardig einde: prom date, romantisch gebaar, happily ever after. Alleen zit buurjongen Wes haar dwars, de jongen die ze al sinds hun kindertijd irritant vindt en die haar steevast uit de tent lokt. Toch blijkt juist hij de link naar Michael te zijn. Wat begint als een praktische samenwerking om Michael’s aandacht te trekken, groeit uit tot iets waar Liz totaal niet op had gerekend: gevoelens voor de jongen die ze dacht te haten. Het bekende enemies-to-lovers-recept, aangevuld met een vleugje fake dating, krijgt hierdoor een frisse draai.
Painter speelt handig met de clichés van romcoms, maar zorgt dat ze niet versleten aanvoelen. De knipoog naar de filmklassiekers uit de jaren 90 geven herkenning en maken het verhaal extra leuk voor wie met die films is opgegroeid. De dialogen zijn vlot en geestig, de situaties soms heerlijk overdreven, en de chemie tussen Liz en Wes komt overtuigend over. Tegelijk laat Painter zien dat er meer onder de oppervlakte schuilt. Liz’ manier van omgaan met het verlies van haar moeder geeft de luchtige verhaallijn een serieuze ondertoon. Daardoor blijft Liz niet steken in een clichébeeld van een naïef tienermeisje, maar wordt ze een geloofwaardig personage met scherpe randjes en onzekerheden.
Qua sfeer voelt het boek soms aan als een Hallmark-film uit de jaren 90: licht, vrolijk, en doorspekt met tienerdrama. En dat is precies de charme van dit boek. De laatste hoofdstukken lijken zo uit een filmscript geknipt, compleet met een zoet einde dat je als lezer stiekem allang had verwacht, maar dat maakt het niet minder leuk.
Better than the movies is een geslaagde YA-romcom: vol clichés, maar bewust en met plezier ingezet. Een verhaal dat tegelijk nostalgisch en eigentijds aanvoelt, en dat je met een glimlach uitleest. Alsof je even in de bioscoopstoel van een romcom-film bent beland. Alleen blijft de vraag over: is het boek uiteindelijk beter dan de film?
Centraal staat Liz Buxbaum, een hopeloze romanticus die al jaren smacht naar haar eeuwige crush Michael. Ze droomt van een perfect, filmwaardig einde: prom date, romantisch gebaar, happily ever after. Alleen zit buurjongen Wes haar dwars, de jongen die ze al sinds hun kindertijd irritant vindt en die haar steevast uit de tent lokt. Toch blijkt juist hij de link naar Michael te zijn. Wat begint als een praktische samenwerking om Michael’s aandacht te trekken, groeit uit tot iets waar Liz totaal niet op had gerekend: gevoelens voor de jongen die ze dacht te haten. Het bekende enemies-to-lovers-recept, aangevuld met een vleugje fake dating, krijgt hierdoor een frisse draai.
Painter speelt handig met de clichés van romcoms, maar zorgt dat ze niet versleten aanvoelen. De knipoog naar de filmklassiekers uit de jaren 90 geven herkenning en maken het verhaal extra leuk voor wie met die films is opgegroeid. De dialogen zijn vlot en geestig, de situaties soms heerlijk overdreven, en de chemie tussen Liz en Wes komt overtuigend over. Tegelijk laat Painter zien dat er meer onder de oppervlakte schuilt. Liz’ manier van omgaan met het verlies van haar moeder geeft de luchtige verhaallijn een serieuze ondertoon. Daardoor blijft Liz niet steken in een clichébeeld van een naïef tienermeisje, maar wordt ze een geloofwaardig personage met scherpe randjes en onzekerheden.
Qua sfeer voelt het boek soms aan als een Hallmark-film uit de jaren 90: licht, vrolijk, en doorspekt met tienerdrama. En dat is precies de charme van dit boek. De laatste hoofdstukken lijken zo uit een filmscript geknipt, compleet met een zoet einde dat je als lezer stiekem allang had verwacht, maar dat maakt het niet minder leuk.
Better than the movies is een geslaagde YA-romcom: vol clichés, maar bewust en met plezier ingezet. Een verhaal dat tegelijk nostalgisch en eigentijds aanvoelt, en dat je met een glimlach uitleest. Alsof je even in de bioscoopstoel van een romcom-film bent beland. Alleen blijft de vraag over: is het boek uiteindelijk beter dan de film?
1
Reageer op deze recensie
