Thuiskomen in Dream Harbor

Met De Gingerbread Bakkerij keert Laurie Gilmore opnieuw terug naar het knusse Dream Harbor, het fictieve dorp dat inmiddels voelt als een tweede thuis voor vaste lezers van haar boeken. Na Het Pumpkin Spice Café, De Cinnamon Bun Boekhandel, De Christmas Tree Winkel en Het Strawberry Patch Pannenkoekenhuis trakteert Gilmore ons dit keer op een herfstige romance. Elk deel is in principe los te lezen, maar komen het beste tot hun recht als je het leest als een reünie met oude bekenden.

Dit vijfde deel draait om Annie, die verantwoordelijk is voor de bruidstaart van Logan en Jeanie, het stel uit het allereerste deel. Voor de grote dag moet ze samenwerken met Mac. De twee kunnen elkaar niet luchten of zien, maar worden gedwongen samen te werken aan het meest feestelijke project van het seizoen. Hun samenwerking is allesbehalve soepel, maar zoals het Gilmore betaamt, borrelt onder al die ergernis een flinke dosis aantrekkingskracht. De enemies to lovers-trope wordt hier in volle glorie uitgespeeld: veel gekibbel, stiekeme verlangens en een langzaam opvlammende vonk die geen van de twee wil toegeven.

Gilmore weet precies hoe ze met de bekende romance tropes moet spelen. Ze gebruikt ze niet subtiel, maar altijd met een knipoog. Alles ademt het Hallmark-gevoel dat haar boeken zo herkenbaar maakt. Wat dit deel vooral leuk maakt, is het gevoel van thuiskomen in Dream Harbor. Bekende gezichten lopen in en uit, cameo’s van eerdere koppels duiken op, en het hele dorp lijkt in rep en roer over de aanstaande bruiloft. Gilmore weet die kneuterige, bijna filmische dorpssfeer opnieuw goed te vangen. Dream Harbor blijft een setting waar je als lezer even lekker in wilt verdwijnen.

Qua sfeer zit het dus wederom goed. De Gingerbread Bakkerij is feelgood in optima forma. Toch voelt dit deel wat repetitiever dan zijn voorgangers. De dialogen zijn luchtig, de sfeer cozy, maar de spanning tussen Annie en Mac wordt iets te lang uitgesponnen om het tempo erin te houden. Het is alsof Gilmore net iets te vaak dezelfde ingrediënten gebruikt. Toch is het niet moeilijk om te genieten. Gilmore’s schrijfstijl is vlot en toegankelijk. Ze weet precies wat haar lezers willen: herkenbare patronen, voorspelbare maar bevredigende ontknopingen, en hoofdpersonen die je ondanks hun clichés toch in je hart sluit. De terugkerende seizoenssetting, dit keer de sfeervolle herfst met een vleugje kerst, voegt opnieuw dat vertrouwde sfeertje toe dat haar boeken onderscheidt binnen het feelgoodgenre.

De Gingerbread Bakkerij is geen hoogtepunt in de Dream Harbor-reeks, maar wel een onmisbare schakel. Wie de eerdere delen heeft gelezen, zal genieten van de herkenbaarheid, de onderlinge verhaallijntjes en de warme sfeer die Gilmore zo eigen is. Opnieuw een heerlijke traktatie voor fans van Dream Harbor. En daar zal het na dit vijfde deel ook zeker niet bij blijven…