Psychologisch geladen verhaal dat doet wat het moet doen

3,5 sterren

De Britse Samantha Hayes heeft inmiddels meerdere thrillers uitgebracht in het Nederlands, maar voor mij was Haar huishoudster alsnog een eerste kennismaking met haar werk. Hayes schrijft (psychologische) thrillers met een onderstroom van wantrouwen, schuld en oude wonden die nooit helemaal geheeld zijn. In Haar huishoudster wordt die spanning zorgvuldig opgebouwd, waarbij vooral het psychologische spel tussen de personages centraal staat.

Het verhaal draait om een jonge vrouw die zich voordoet als huishoudster en terechtkomt in een gezin dat op het eerste gezicht gewoon wat extra ondersteuning nodig heeft. Ze doet haar werk, neemt zorgtaken over en beweegt zich bijna geruisloos door het huis. De gastvrijheid waarmee ze wordt ontvangen lijkt vanzelfsprekend, maar dat gevoel kantelt zodra duidelijk wordt dat zij niet zomaar toevallig voor de deur stond. Er ligt een verleden verscholen onder de dagelijkse routine van schoonmaken.

Het boek maakt gebruik van meerdere perspectieven en wisselt tussen heden en verleden. Hierdoor wordt het verhaal vanuit verschillende kanten belicht. Zo wordt langzaam maar zeker duidelijk waarom deze personages elkaar treffen en wat hen bindt. Het is geen wirwar, maar juist overzichtelijk opgebouwd, waardoor het verhaal makkelijk te volgen blijft.

De schrijfstijl is eenvoudig en toegankelijk. Hayes schrijft zonder omwegen. Dat maakt dat het verhaal soepel wegleest. De spanning zit ’m niet in actiescènes of uitermate schokkende gebeurtenissen, maar juist in de beklemmende sfeer. Dat groeiende gevoel dat er iets niet klopt, dat iemand iets achterhoudt, maar waar je nét de vinger niet op kan leggen.

De personages zijn, zoals vaker in dit soort psychologische thrillers, soms eerder schaakstukken dan volledig uitgewerkte individuen. Ze hebben een duidelijke functie in de plot en bewegen in dienst daarvan. Dat maakt dat de lezer niet perse een emotionele band opbouwt, maar het past binnen het genre en het doel van het verhaal.

Niet elke wending komt even natuurlijk binnen en sommige ontwikkelingen zijn wel wat voorspelbaar. Toch blijft de spanning overeind, juist door het onderhuidse gevoel dat door het hele verhaal heen voelbaar blijft.

Haar huishoudster is voor mij geen baanbrekende thriller, maar wel een psychologisch geladen verhaal dat doet wat het moet doen: onder de huid kruipen en de lezer net lang genoeg in twijfel laten hangen tot het moment dat de kaarten op tafel liggen. Dit boek zal vooral aanspreken bij lezers die genieten van de toegankelijke thrillers van auteurs als Freida McFadden, Nelle Lamarr en Rona Halsall.