Lezersrecensie
Tedere roman
Een impulsieve roadtrip, een moeder en twee tienerdochters in een camper en een stevig portie relationele chaos. Onder de sterren is een roman die zijn kracht niet zoekt in groots drama, maar in het kleine, het kwetsbare en het alledaagse. Virginie Grimaldi neemt de lezer mee op een reis door Scandinavië, maar vooral op een innerlijke reis langs pijn, hoop en verbondenheid.
Anna’s leven staat op instorten. Ze verliest haar baan, heeft torenhoge schulden en haar twee tienerdochters van 17 en 12 worstelen ieder met hun eigen problemen.
In plaats van de boel te redden met verstandige keuzes, kiest ze voor een wanhoopsactie: ze pakt haar koffers, gooit de kinderen achterin het camperbusje van haar vader en rijdt richting het Noorderlicht. Zonder plan. Alleen met de hoop dat het onderweg weer een beetje goed komt. Met zichzelf, met haar kinderen, met hun onderlinge band.
Wat deze roman bijzonder maakt, is de manier waarop het verhaal wordt verteld. Elk gezinslid krijgt een eigen stem: moeder Anna vertelt vanuit haar perspectief, dochter Chloé schrijft scherpe, eerlijke blogs en de jonge Lily houdt een dagboek bij vol tedere, ontwapenende observaties. Deze afwisseling in stijl houdt het verhaal fris en menselijk. Lily’s fragmenten zijn soms hartverwarmend en geven een mooi inkijkje in haar fragiele maar unieke belevingswereld.
Onderhuids speelt er meer. Het gezin draagt sporen van een verleden waar niet makkelijk over gesproken wordt. De vader is afwezig, en hoewel de reden pas gaandeweg duidelijk wordt, is voelbaar dat zijn rol en de nasleep ervan diepe impact hebben gehad.
Het maakt de verhoudingen intenser en de reis betekenisvoller.
Toch moet de lezer wel geduld hebben. Het tempo ligt laag, zeker in het midden zakt het wat in. De reis voelt soms wat eentonig en repetitief, en het verhaal heeft niet perse een duidelijke spanningsboog. Maar dat is ergens ook precies het punt: dit is geen roman die je leest voor actie of plotwendingen. Het gaat om de onderstroom. De emotionele beweging die gaandeweg ontstaat.
Grimaldi kiest bewust voor subtiele veranderingen in de onderlinge relaties. Voor de kleine momenten die uiteindelijk toch een flinke impact hebben. De prachtige Scandinavische setting is perfect gekozen als decor voor deze zoektocht naar rust en houvast.
Onder de sterren is een tedere, intieme roman over drie vrouwen die ieder op hun eigen manier vastlopen en elkaar onderweg stukje bij beetje terugvinden. Gelukkig houdt Grimaldi het moraal bescheiden. Geen overdreven levenslessen, geen opgelegd sentiment. Wel een oprechte, menselijke vertelling over wat er echt toe doet.
Anna’s leven staat op instorten. Ze verliest haar baan, heeft torenhoge schulden en haar twee tienerdochters van 17 en 12 worstelen ieder met hun eigen problemen.
In plaats van de boel te redden met verstandige keuzes, kiest ze voor een wanhoopsactie: ze pakt haar koffers, gooit de kinderen achterin het camperbusje van haar vader en rijdt richting het Noorderlicht. Zonder plan. Alleen met de hoop dat het onderweg weer een beetje goed komt. Met zichzelf, met haar kinderen, met hun onderlinge band.
Wat deze roman bijzonder maakt, is de manier waarop het verhaal wordt verteld. Elk gezinslid krijgt een eigen stem: moeder Anna vertelt vanuit haar perspectief, dochter Chloé schrijft scherpe, eerlijke blogs en de jonge Lily houdt een dagboek bij vol tedere, ontwapenende observaties. Deze afwisseling in stijl houdt het verhaal fris en menselijk. Lily’s fragmenten zijn soms hartverwarmend en geven een mooi inkijkje in haar fragiele maar unieke belevingswereld.
Onderhuids speelt er meer. Het gezin draagt sporen van een verleden waar niet makkelijk over gesproken wordt. De vader is afwezig, en hoewel de reden pas gaandeweg duidelijk wordt, is voelbaar dat zijn rol en de nasleep ervan diepe impact hebben gehad.
Het maakt de verhoudingen intenser en de reis betekenisvoller.
Toch moet de lezer wel geduld hebben. Het tempo ligt laag, zeker in het midden zakt het wat in. De reis voelt soms wat eentonig en repetitief, en het verhaal heeft niet perse een duidelijke spanningsboog. Maar dat is ergens ook precies het punt: dit is geen roman die je leest voor actie of plotwendingen. Het gaat om de onderstroom. De emotionele beweging die gaandeweg ontstaat.
Grimaldi kiest bewust voor subtiele veranderingen in de onderlinge relaties. Voor de kleine momenten die uiteindelijk toch een flinke impact hebben. De prachtige Scandinavische setting is perfect gekozen als decor voor deze zoektocht naar rust en houvast.
Onder de sterren is een tedere, intieme roman over drie vrouwen die ieder op hun eigen manier vastlopen en elkaar onderweg stukje bij beetje terugvinden. Gelukkig houdt Grimaldi het moraal bescheiden. Geen overdreven levenslessen, geen opgelegd sentiment. Wel een oprechte, menselijke vertelling over wat er echt toe doet.
1
Reageer op deze recensie