Mijn eerste 1 ster recensie.

Tja, 1 ster, want ik kan alleen maar mijn eigen eerlijke mening geven.
Ik begon "Peachez, een romance" in eerste instantie hoopvol als voorleesboek in 2018 in het kader van de Libris literatuurweken, maar degene die het "moest" aanhoren vond het boek(je) na plm. 1/5 deel (ook) verschrikkelijk (zelfde mening) en dus zou ik het verder voor mijzelf uitlezen.
Ik lees een begonnen boek nl. altijd uit en mijn voorleesslachtoffer doet dit qua luisteren niet.
Over de eerste helft van dit boek(je) deed ik vervolgens meer dan een jaar omdat ik het steeds weer opzij legde, er was namelijk m.i. geen doorkomen aan.
Het verhaal kon mij niet boeien en het boek(je) kwam steeds weer onderop de te lezen stapel terecht, en omdat ik dit na meer dan een jaar toch te gek vond, moest ik het boek(je), van mezelf, nu in 2019 toch echt uitlezen (kon het gelijk dienen als vergeten boek in de Hebban-challenge).
Gelukkig werd het boek(je) in de tweede helft "iets leesbaarder", maar ook hier deed ik nog een paar weken over.
Ik ergerde mij aan de Godslasterlijke ideeën over de Liefde en nog zo wat meer.
Ik had nog niet eerder iets van Ilja Leonard Pfeijffer gelezen en ook gaf ik nog niet eerder 1 ster aan een boek.
Ik vond dit boek(je) echter van een zodanig onnodige hoogdravende ingewikkeldheid getuigen dat ik het bijkans onleesbaar acht voor de gewone gemiddelde lezer.
;o)
Ben je echter een ietwat wereldvreemde academicus met een voorliefde voor oude talen, dan is dit boek(je) wellicht wel iets voor jouw boekenkast?
Wat ik verder erg vond was dat de "gewone" lezer, die immers meestal geen Latijn leest, werkelijk wordt buitengesloten, er had gemakkelijk via voetnoten een vertaling van al het gebezigde Latijn gegeven kunnen worden.
Het is m.i. zeker niet het meest romantische boek van 2018 (Volkskrant), het is eerder een al bestaand verhaaltje met een "kijk mij eens veel ingewikkelde Dingen weten"-sausje erover.
Wellicht is dit een geval van aemulatio*(?), geheel en al geschreven met een knipoog(?), want in de klassieke oudheid werd plagiaat immers niet als onoorbaar gezien.
Ik hoop dat de andere boeken van dhr. Pfeijffer beter leesbaar zijn, wellicht ontdek ik dat nog eens, en kan ik mijn mening bijstellen?
* Iemand (de schrijver van het krantenartikel over echte gebeurtenissen?) die dit verhaal al eerder schreef met originaliteit en verwerking van het onderwerp trachten te overtreffen.
(mocht dit laatste de bedoeling zijn geweest, dan had dit m.i. vermeld mogen/moeten worden en was mijn sterrenoordeel iets milder geweest)