Lezersrecensie
Het ziekenhuis zal niet meer hetzelfde zijn
Ik werd door uitgeverij Godijn publishing of ik mee wilde doen aan de blogtour van Uitgedokterd van Antoinette Kalkman
Vandaag mag mijn recensie online.
Uitgedokterd door Antoinette Kalkman
Journaliste Eveline Johansen vertrouwd het niet als haar dochter na een ziekenhuisingreep invalide wordt.
Is er een fout gemaakt? Of speelt er meer? Ze wil de waarheid boven tafel krijgen en gaat daarom op onderzoek.
Cover:
De cover is zwart met het gezicht van een vrouw. Achter de vrouw is een beetje wazig gehouden een witte gang met aan het eind een donkere kamer. Samen met de tekst ‘Stel dat er iets met je kind gebeurt. Bij het idee alleen al wordt elke moeder krankzinnig!’ intrigeert het me. Ook ik ben moeder en zelfs oma en ik kan me goed in deze tekst vinden. Ik ben dus erg benieuwd naar het verhaal.
Het klinkt interessanter dan de achterflap waarin in drie zinnen verteld wordt waar het boek over gaat. Naar mijn idee te weinig informatie om interessant te zijn.
Quote: “Ik waarschuw je, ik weet dingen”
Recensie:
Het boek begint met de eed van Hippocrates. Dat is de eed die artsen afleggen. Ze beloven daarbij dat ze de geneeskunst zo goed als ze kunnen zal uitoefenen ten dienste voor de medemens.
Na de eed is er een proloog.
Een proloog die mij nieuwsgierig maakt. Je leest over een persoon die het bewustzijn verliest en over een ander persoon die zijn handen is kwijtgeraakt. Wat is er gebeurt? Ik hoop snel duidelijkheid te krijgen want de proloog maakt me erg nieuwsgierig.
Het boek bestaat uit afwisselende hoofdstukken met de naam van de personage over wie het op dat moment gaat.
Daardoor leer je de personen goed kennen en weet je wat hun beweegt.
Hoofdstuk Eveline gaat voornamelijk over het personage Eveline, haar man Matthijs en hun dochter Valérie spelen daar vooral in het begin een grote rol in.
Valérie speelt hockey op hoog niveau. Als ze haar debuut maakt in een zeer belangrijke wedstrijd valt ze plotseling neer.
In het ziekenhuis ontdekken ze wat er aan de hand is en ze wordt geopereerd door de arts Justus.
Na de operatie blijken er complicaties te zijn die Eveline niet vertrouwd. Ze denkt dat er fouten zijn gemaakt.
Eveline vraagt een vroegere collega, Noud, om haar te helpen om het uit te zoeken.
Justus is getrouwd met Isabel. Isabel haar broer Ferdinand Van Grunsven is zijn baas in het ziekenhuis. Zijn collega’s denken dat dat een voordeel is maar het tegendeel is het geval.
Toen ik in het begin het verhaal over Justus las had ik medelijden met hem en voelde wrokgevoelens ten opzichte van Ferdinand.
Maar wat verder in het verhaal lees je dat hij het ook niet gemakkelijk heeft en begreep ik hem op sommige vlakken iets beter. Dat sommige van zijn gedragingen ernstige gevolgen heeft was te verwachten. Ik begreep hem beter maar ik keur zijn gedragingen beslist niet goed.
Na het verhaal kwam er nog een hoofdstuk wat verantwoording heet.
Daarin verteld de auteur Antoinette Kalkman hoe zij aan het idee voor dit boek is gekomen.
Het verhaal berust niet op autobiografische gebeurtenissen. Maar doordat Kalkman haar dochter in 2016 een heftige diagnose kreeg waarna ze werd doorverwezen naar een academisch ziekenhuis ontstond het idee voor het boek. Uiteindelijk heeft ze geen waargebeurde feiten gebruikt, maar sommige hoofdstukken zijn wel geïnspireerd op de waarheid.
Mijn leeservaring en oordeel:
Het leest als een trein, zo vlot. Al vond ik het op een gegeven moment wel erg veel dokters en ziekenhuis te bevatten. Maar net toen ik dat dacht en het idee had dat het verhaal daardoor wat inzakte gebeurde er iets waardoor het spannend werd en in een stroomversnelling ging.
Ik wilde het boek niet meer aan de kant leggen maar door lezen.
Antoinette Kalkman heeft de karakters goed uitgewerkt en daardoor leefde ik intens met ze mee.
Ongerustheid, boosheid, angst, blijheid, opluchting, wraak, allemaal emoties die langs kwamen bij het lezen van dit boek.
Het einde kwam als een verrassing. Ik had het niet verwacht en ik vond het goed uitgevoerd.
Het boek uitgedokterd krijgt van mij 4 sterren.
Jantsje Pasma
Tot slot wil ik Antoinette Kalkman en de uitgeverij Godijn Publishing bedanken dat ik mee mocht doen met deze blogtour
#BlogTour #GodijnPublishing
Vandaag mag mijn recensie online.
Uitgedokterd door Antoinette Kalkman
Journaliste Eveline Johansen vertrouwd het niet als haar dochter na een ziekenhuisingreep invalide wordt.
Is er een fout gemaakt? Of speelt er meer? Ze wil de waarheid boven tafel krijgen en gaat daarom op onderzoek.
Cover:
De cover is zwart met het gezicht van een vrouw. Achter de vrouw is een beetje wazig gehouden een witte gang met aan het eind een donkere kamer. Samen met de tekst ‘Stel dat er iets met je kind gebeurt. Bij het idee alleen al wordt elke moeder krankzinnig!’ intrigeert het me. Ook ik ben moeder en zelfs oma en ik kan me goed in deze tekst vinden. Ik ben dus erg benieuwd naar het verhaal.
Het klinkt interessanter dan de achterflap waarin in drie zinnen verteld wordt waar het boek over gaat. Naar mijn idee te weinig informatie om interessant te zijn.
Quote: “Ik waarschuw je, ik weet dingen”
Recensie:
Het boek begint met de eed van Hippocrates. Dat is de eed die artsen afleggen. Ze beloven daarbij dat ze de geneeskunst zo goed als ze kunnen zal uitoefenen ten dienste voor de medemens.
Na de eed is er een proloog.
Een proloog die mij nieuwsgierig maakt. Je leest over een persoon die het bewustzijn verliest en over een ander persoon die zijn handen is kwijtgeraakt. Wat is er gebeurt? Ik hoop snel duidelijkheid te krijgen want de proloog maakt me erg nieuwsgierig.
Het boek bestaat uit afwisselende hoofdstukken met de naam van de personage over wie het op dat moment gaat.
Daardoor leer je de personen goed kennen en weet je wat hun beweegt.
Hoofdstuk Eveline gaat voornamelijk over het personage Eveline, haar man Matthijs en hun dochter Valérie spelen daar vooral in het begin een grote rol in.
Valérie speelt hockey op hoog niveau. Als ze haar debuut maakt in een zeer belangrijke wedstrijd valt ze plotseling neer.
In het ziekenhuis ontdekken ze wat er aan de hand is en ze wordt geopereerd door de arts Justus.
Na de operatie blijken er complicaties te zijn die Eveline niet vertrouwd. Ze denkt dat er fouten zijn gemaakt.
Eveline vraagt een vroegere collega, Noud, om haar te helpen om het uit te zoeken.
Justus is getrouwd met Isabel. Isabel haar broer Ferdinand Van Grunsven is zijn baas in het ziekenhuis. Zijn collega’s denken dat dat een voordeel is maar het tegendeel is het geval.
Toen ik in het begin het verhaal over Justus las had ik medelijden met hem en voelde wrokgevoelens ten opzichte van Ferdinand.
Maar wat verder in het verhaal lees je dat hij het ook niet gemakkelijk heeft en begreep ik hem op sommige vlakken iets beter. Dat sommige van zijn gedragingen ernstige gevolgen heeft was te verwachten. Ik begreep hem beter maar ik keur zijn gedragingen beslist niet goed.
Na het verhaal kwam er nog een hoofdstuk wat verantwoording heet.
Daarin verteld de auteur Antoinette Kalkman hoe zij aan het idee voor dit boek is gekomen.
Het verhaal berust niet op autobiografische gebeurtenissen. Maar doordat Kalkman haar dochter in 2016 een heftige diagnose kreeg waarna ze werd doorverwezen naar een academisch ziekenhuis ontstond het idee voor het boek. Uiteindelijk heeft ze geen waargebeurde feiten gebruikt, maar sommige hoofdstukken zijn wel geïnspireerd op de waarheid.
Mijn leeservaring en oordeel:
Het leest als een trein, zo vlot. Al vond ik het op een gegeven moment wel erg veel dokters en ziekenhuis te bevatten. Maar net toen ik dat dacht en het idee had dat het verhaal daardoor wat inzakte gebeurde er iets waardoor het spannend werd en in een stroomversnelling ging.
Ik wilde het boek niet meer aan de kant leggen maar door lezen.
Antoinette Kalkman heeft de karakters goed uitgewerkt en daardoor leefde ik intens met ze mee.
Ongerustheid, boosheid, angst, blijheid, opluchting, wraak, allemaal emoties die langs kwamen bij het lezen van dit boek.
Het einde kwam als een verrassing. Ik had het niet verwacht en ik vond het goed uitgevoerd.
Het boek uitgedokterd krijgt van mij 4 sterren.
Jantsje Pasma
Tot slot wil ik Antoinette Kalkman en de uitgeverij Godijn Publishing bedanken dat ik mee mocht doen met deze blogtour
#BlogTour #GodijnPublishing
1
Reageer op deze recensie
