Groot groeien is moeilijk

Giulia is geboren en getogen in Milaan en werkt nu bij een grote bank in Londen. Ze maakt lange dagen op de bank en haalt grote geldbedragen binnen in het contact met de klanten. De mores van de bank heeft ze goed onder de knie: de leiding gehoorzamen, haar directe baas Seames slaafs volgen en onberispelijke berekeningen maken. Ze heeft daarnaast nauwelijks een sociaal leven. Dat blijft beperkt tot ‘small talks’ en af en toe wat seks met vage vrienden. Ze is nu tweeëndertig en verlangt naar meer zingeving. In haar herinnering diende zich dat wel aan toen ze als twintigjarige studente een heftige relatie kreeg met Michele, haar negentien jaar oudere en getrouwde hoogleraar. En hoewel de relatie is beëindigd zijn vergeleken met hem alle anderen eigenlijk niet de moeite waard. De uitslag van het Brexit-referendum maakt de standplaats in Londen wellicht onzeker en ze gaat voor korte tijd terug naar Milaan om uit te zoeken of een contact met Michele voor nieuwe zingeving kan zorgen. Bovendien bezit ze daar nog het huis van haar moeder, die inmiddels is overleden. Kan de confrontatie met het verleden nieuwe inzichten brengen?  

Letizia Pezzali (1979) werkte jarenlang in het financiële hart van Londen. Altijd is haar tweede boek, maar haar Nederlandse debuut.  

Altijd is opgebouwd uit 23 hoofdstukken en beschrijft vanuit de Londense periode de terugblik op de relatie met Michele en de zoektocht naar liefde en geluk. Al lezende bekruipt je echter het gevoel dat er geen sprake is van een gepassioneerde liefde, maar dat de hoofdpersoon zich gedraagt als een rijke onvolwassen puber die anderen de maat neemt en zelf nergens voor verantwoordelijk is. Ze strooit royaal met allerlei theorieën. ‘Als een persoon niet aan al je verzoeken kan voldoen, kunnen we concluderen dat hij kil is.’ Haar gepassioneerdheid moet blijken uit het feit dat zij haar minnaar destijds bestookte via social media. Ondanks zijn dringende verzoek geen digitale berichten te sturen, waren zestig sms’jes op een dag geen uitzondering.  

En dat kon zij echt niet helpen; het gebeurde gewoon!   Altijd wordt daarom nergens de liefdesroman die het pretendeert te zijn. De plaatsing in de zakelijke wereld van het grote geld is vrij summier en een gegeven als de Brexit wordt ook nergens verder uitgewerkt dan met een enkele opmerking dat de uitslag van het referendum nogal onverwacht was. Van het hele verhaal blijft vooral de gedachte hangen: ‘Gauw groot groeien, meid, dan wordt het misschien nog eens wat.’