Een verstikkende relatie

De Amerikaanse journalist Fields wordt naar Nederland gestuurd om de schrijfster Iris Kouwenaar te interviewen, wier zeer succesvolle debuutroman Antidote 20 jaar geleden verscheen. Een jaar na haar debuut heeft Fields haar eens horen praten in een boekenwinkel en hij vond haar maar een pedant meisje, dat spotte met zijn idee van het ontstaan van een kunstwerk en concludeerde op basis daarvan dat Antidote geen goed boek kon zijn. Erg veel zin om haar te interviewen heeft hij dan ook niet.

In Nederland aangekomen houdt Kay, een vriendin van Iris waarmee ze samenwoont, een ontmoeting tussen Fields en Iris tegen. Fields weet echter hun huis binnen te dringen, verstopt zich in een kast en bespiedt de twee vrouwen. Kay verzorgt Iris, die erg ziek lijkt te zijn, en Iris vertelt Kay verhalen over bijzondere vrouwen, over vrouwen die winnen. De relatie tussen de vrouwen heeft iets ongemakkelijks, is het liefde, vriendschap, platonische liefde? Dan ontdekt Fields een boekje met aantekeningen van Kay en beseft hij dat hij in moet grijpen.

Dit boek over een verstikkende relatie tussen twee vrouwen begint veelbelovend, de schrijfstijl is beeldend en prettig leesbaar en je wordt al snel meegezogen in het verhaal. Helaas wordt Vergeet de meisjes gaandeweg net wat te ongeloofwaardig en na een hoofdstuk waarin iedere zin pagina na pagina begint met “Ik herinner me” wordt het wel erg moeilijk om nog geboeid te blijven.