Lezersrecensie
Oorverdovend
Recensie van:
Oorverdovend
Vertaald uit het Engels:
The Noise
Auteur:
James Patterson (22 maart 1947) studeerde Engelse literatuur aan de Vanderbilt University. Na zijn studie werkte hij voor een reclamebureau. Sinds 1996 is hij fulltime schrijver. Patterson is een van de meest productieve hedendaagse Amerikaanse auteurs. Zijn methoden zijn echter niet zonder controverse, want hij maakt gebruik van een groep co-auteurs waardoor hij zijn boeken met zo’n indrukwekkende snelheid kan publiceren. Patterson schenkt veel aandacht aan leesprojecten, hij doneert boeken en geld aan scholen en militairen, heeft studiebeurzen opgezet en is oprichter van de website ReadKiddoRead, een website gericht op het enthousiasmeren van lezen bij kinderen.
en J.D. Barker (1971)
brak internationaal door met Horen, zien, zwijgen – het eerste deel in de bestsellertrilogie over rechercheur Sam Porter. Zijn stijl wordt vaak vergeleken met die van Stephen King. Thrillerlegende James Patterson was dusdanig van Barkers werk onder de indruk dat hij hem uitnodigde naast zijn eigen werk ook samen thrillers te schrijven. Barker woont in Amerika met zijn gezin.
Wijze van lezen:
Gelezen en gerecenseerd voor de Thrillerleesclub
Uitgeverij: Boekerij
Genre: thriller
Cover:
Ik lees altijd eerst de synopsis of flaptekst van een boek. Als deze mij aanspreekt dan wil ik het boek ook graag lezen. Pas achteraf bekijk ik de cover om een betekenis van wat er op staat te ontdekken van wat ik in het verhaal las. Nu achteraf na heg lezen vind ik de cover passend en krijgt het een diepere betekenis.
Qoute:
Hoofdstuk 96 5/9:
Not hundreds of thousands of individual voices anymore, but one singular voice containing the pain of all—the pain of life and death, disease and infection, pollution, suffocation, and suffering in a chorus of only crescendo. If this were a wave, it would be a tsunami a thousand feet tall.
Hoofdstuk 101 4/8:
“Transcendence … is coming. A new world. A wonderful world. All will run. All will run with those who have been and all will run with those to come. Our body is one. Our mind … is one.”
Het verhaal:
Een mysterieuze explosie in het noordwesten van Amerika eist duizenden mensenlevens en vernietigt bijna een volledige gemeenschap bergbewoners.
Een mysterieuze natuurramp in het noordwesten van Amerika heeft een bergdorp volledig van de kaart geveegd. De jonge zussen Sophie en Tennant zijn de enige overlevenden. Hoe heeft dit kunnen gebeuren en hoe overleefden juist deze twee meisjes de ramp?
Het leger en een team van wetenschappers worden erheen gestuurd om het verschijnsel te onderzoeken, maar niet iedereen heeft hetzelfde motief. Zo wil psychologe dr. Martha Chan vooral de meisjes goed begeleiden, terwijl voor luitenant-kolonel Alexander Fraser het bewaren van de openbare orde centraal staat. Dan blijkt dat deze anomalie nog maar het begin is van een reeks onbegrijpelijke verschrikkingen.
Mijn leesbeleving:
Ik las dit verhaal in het Engels. Het woordgebruik vond ik metaforisch, groots maar ook duidelijk en boeiend. De opbouw van dit verhaal is logisch en duidelijk. Alles wordt uitgelegd en de afschuwelijke oorzaak en reden ontvouwt zich langzaam. Maar als dan het besef daar is dan komt het wel intens hard binnen.
De schrijfstijl is beeldend. Ik ervoer continu een beklemmend gevoel. Alsof ik onder een stolp aan het lezen was. Ik voelde echt die race tegen de klok om het gevaar te bestrijden. Geregeld benam het verhaal mij de adem. Elke keer als ik las was ikzelf aanwezig in het verhaal. Zo levensecht. Dat hebben de auteurs goed overgebracht de continue angst maar ook het gevoel van nergens heen te kunnen.
Van de personages is Tennant mijn favoriet. Martha is ook vriendelijk maar je krijgt niet gelijk een band met haar. Dit komt ook omdat ze vanuit haar functie alles analyseert en daar naar handelt. Later in het verhaal ga ik haar wel steeds meer waarderen zie ik haar menselijke en warme kant steeds meer. Dan komt ze op voor diegene die zelf daar niet de kracht voor hebben. Tennant is heel zorgzaam voor haar zusje Sophie en beschermend. Ook al zijn de omstandigheden afschuwelijk. Dat wisselen tussen degene die het vertelt vind ik mooi gedaan. Het houd je scherp en geboeid. Ieder hoofdstuk met de naam van het personage erboven is duidelijk. De spanning wordt zo opgebouwd vanuit verschillende oogpunten. Tennant en haar zusje vanuit de overlevingsstand en Martha en het verdere team vanuit wetenschappelijk hulpverleners stand.
Het verhaal bevat zeker elementen van een thriller maar het doet ook bovennatuurlijk Sciencefiction achtig aan. Die combinatie vind ik voor het gehalte spanning super.
Mijn verwachtingen zijn wel uitgekomen. Het verhaal was continu boeiend, nagelbijtend spannend, huiveringwekkend. Met niet alle personages bouwde ik een band op of voelde ik een connectie. Het einde, de plot en de weg ernaartoe vond ik erg mooi gedaan. Het was filmisch, thrillerachtig en Sciencefiction achtig. Misschien ooit nog een film hiervan?
Mijn mening:
Ik geef 4 sterren.
De opbouw is duidelijk en goed, de schrijfstijl is beeldend, de personages zijn goed uitgewerkt de fiets wat gedetailleerder als de andere maar wel passend in het verhaal, de spanning, de angst, de afschuw en het verlammende effect van dit verhaal maken dat je geboeid door blijft lezen. De plot vond ik verrassend en origineel.
In de toekomst wil ik meer boeken lezen van deze auteurs. Ik ben fan.
Thriller leesclub bedankt voor opnieuw een geweldige leesclub!
Oorverdovend
Vertaald uit het Engels:
The Noise
Auteur:
James Patterson (22 maart 1947) studeerde Engelse literatuur aan de Vanderbilt University. Na zijn studie werkte hij voor een reclamebureau. Sinds 1996 is hij fulltime schrijver. Patterson is een van de meest productieve hedendaagse Amerikaanse auteurs. Zijn methoden zijn echter niet zonder controverse, want hij maakt gebruik van een groep co-auteurs waardoor hij zijn boeken met zo’n indrukwekkende snelheid kan publiceren. Patterson schenkt veel aandacht aan leesprojecten, hij doneert boeken en geld aan scholen en militairen, heeft studiebeurzen opgezet en is oprichter van de website ReadKiddoRead, een website gericht op het enthousiasmeren van lezen bij kinderen.
en J.D. Barker (1971)
brak internationaal door met Horen, zien, zwijgen – het eerste deel in de bestsellertrilogie over rechercheur Sam Porter. Zijn stijl wordt vaak vergeleken met die van Stephen King. Thrillerlegende James Patterson was dusdanig van Barkers werk onder de indruk dat hij hem uitnodigde naast zijn eigen werk ook samen thrillers te schrijven. Barker woont in Amerika met zijn gezin.
Wijze van lezen:
Gelezen en gerecenseerd voor de Thrillerleesclub
Uitgeverij: Boekerij
Genre: thriller
Cover:
Ik lees altijd eerst de synopsis of flaptekst van een boek. Als deze mij aanspreekt dan wil ik het boek ook graag lezen. Pas achteraf bekijk ik de cover om een betekenis van wat er op staat te ontdekken van wat ik in het verhaal las. Nu achteraf na heg lezen vind ik de cover passend en krijgt het een diepere betekenis.
Qoute:
Hoofdstuk 96 5/9:
Not hundreds of thousands of individual voices anymore, but one singular voice containing the pain of all—the pain of life and death, disease and infection, pollution, suffocation, and suffering in a chorus of only crescendo. If this were a wave, it would be a tsunami a thousand feet tall.
Hoofdstuk 101 4/8:
“Transcendence … is coming. A new world. A wonderful world. All will run. All will run with those who have been and all will run with those to come. Our body is one. Our mind … is one.”
Het verhaal:
Een mysterieuze explosie in het noordwesten van Amerika eist duizenden mensenlevens en vernietigt bijna een volledige gemeenschap bergbewoners.
Een mysterieuze natuurramp in het noordwesten van Amerika heeft een bergdorp volledig van de kaart geveegd. De jonge zussen Sophie en Tennant zijn de enige overlevenden. Hoe heeft dit kunnen gebeuren en hoe overleefden juist deze twee meisjes de ramp?
Het leger en een team van wetenschappers worden erheen gestuurd om het verschijnsel te onderzoeken, maar niet iedereen heeft hetzelfde motief. Zo wil psychologe dr. Martha Chan vooral de meisjes goed begeleiden, terwijl voor luitenant-kolonel Alexander Fraser het bewaren van de openbare orde centraal staat. Dan blijkt dat deze anomalie nog maar het begin is van een reeks onbegrijpelijke verschrikkingen.
Mijn leesbeleving:
Ik las dit verhaal in het Engels. Het woordgebruik vond ik metaforisch, groots maar ook duidelijk en boeiend. De opbouw van dit verhaal is logisch en duidelijk. Alles wordt uitgelegd en de afschuwelijke oorzaak en reden ontvouwt zich langzaam. Maar als dan het besef daar is dan komt het wel intens hard binnen.
De schrijfstijl is beeldend. Ik ervoer continu een beklemmend gevoel. Alsof ik onder een stolp aan het lezen was. Ik voelde echt die race tegen de klok om het gevaar te bestrijden. Geregeld benam het verhaal mij de adem. Elke keer als ik las was ikzelf aanwezig in het verhaal. Zo levensecht. Dat hebben de auteurs goed overgebracht de continue angst maar ook het gevoel van nergens heen te kunnen.
Van de personages is Tennant mijn favoriet. Martha is ook vriendelijk maar je krijgt niet gelijk een band met haar. Dit komt ook omdat ze vanuit haar functie alles analyseert en daar naar handelt. Later in het verhaal ga ik haar wel steeds meer waarderen zie ik haar menselijke en warme kant steeds meer. Dan komt ze op voor diegene die zelf daar niet de kracht voor hebben. Tennant is heel zorgzaam voor haar zusje Sophie en beschermend. Ook al zijn de omstandigheden afschuwelijk. Dat wisselen tussen degene die het vertelt vind ik mooi gedaan. Het houd je scherp en geboeid. Ieder hoofdstuk met de naam van het personage erboven is duidelijk. De spanning wordt zo opgebouwd vanuit verschillende oogpunten. Tennant en haar zusje vanuit de overlevingsstand en Martha en het verdere team vanuit wetenschappelijk hulpverleners stand.
Het verhaal bevat zeker elementen van een thriller maar het doet ook bovennatuurlijk Sciencefiction achtig aan. Die combinatie vind ik voor het gehalte spanning super.
Mijn verwachtingen zijn wel uitgekomen. Het verhaal was continu boeiend, nagelbijtend spannend, huiveringwekkend. Met niet alle personages bouwde ik een band op of voelde ik een connectie. Het einde, de plot en de weg ernaartoe vond ik erg mooi gedaan. Het was filmisch, thrillerachtig en Sciencefiction achtig. Misschien ooit nog een film hiervan?
Mijn mening:
Ik geef 4 sterren.
De opbouw is duidelijk en goed, de schrijfstijl is beeldend, de personages zijn goed uitgewerkt de fiets wat gedetailleerder als de andere maar wel passend in het verhaal, de spanning, de angst, de afschuw en het verlammende effect van dit verhaal maken dat je geboeid door blijft lezen. De plot vond ik verrassend en origineel.
In de toekomst wil ik meer boeken lezen van deze auteurs. Ik ben fan.
Thriller leesclub bedankt voor opnieuw een geweldige leesclub!
1
Reageer op deze recensie