Panhard-Levassor, een opvallende auto

Dodenspel is het zesde deel van de reeks rond de nog altijd speelse Cyriel De Cruyenaere en zijn overste Lode Peynaert. En het voor mij 18e boek dat ik van deze auteur lees. In het voor hun tijdens het interbellum recente opgerichte parket van politie behandelen Lode en Cyriel een zaak die de magistratuur van die tijd op z’n grondvesten zal doen daveren.

Een alweer prettig en vlot leesbare misdaadroman geschreven door een auteur met kennis van zaken. De Coninck is eveneens de auteur van een reeks rond politiecommissaris Stijn Goris en die reeks speelt zich wel af in het heden. Hij was bovendien jarenlang de woordvoerder van de Brusselse politie. Hij weet dus heel goed waarover hij schrijft, en hij beheerst de kunst van een verhaal in de juiste tijdsgeest te schrijven.

Brussel zelf leent zich opnieuw uitstekend voor deze historische misdaadroman mag ik wel zeggen. En hoewel het verhaal zich dus afspeelt zo’n 100 jaar geleden, heb ik hoegenaamd geen probleem ondervonden om mij opnieuw in te leven in de personages, de tijd en de plaats. Zoals bij elke roman, uit deze of de andere reeks trouwens. Herkenbare, aimabele personages, goede gedetailleerde omschrijvingen en een tijdsaanduiding aan het begin van elk kort hoofdstuk maakt dit een erg genietbaar verhaal.

Je hoeft niet perse de andere boeken uit de reeks te hebben gelezen, maar het maakt je wel gemakkelijker om de relatie tussen de hoofdpersonages te plaatsen. Je merkt zo ook dat Cyriel erg gegroeid is in zijn functie van politiefunctionaris van het parket. Hij blijft speels, maar wordt wel kordater. Hij wordt klaargestoomd voor een hogere functie.

Wanneer misdadigers niet zwaar genoeg gestraft worden door het rechtssysteem neemt een speciaal tot dat doel geformeerde organisatie het recht en een huurdoder in eigen handen. Via briefjes in een park wordt de naam van het slachtoffer doorgegeven. Hoe deze aan z’n einde komt, speelt voor de organisatie geen rol, maar er wordt wel een bewijs verwacht, alvorens de huurdoder voor zijn opdracht betaald wordt.

De zaak kent vertakkingen in de hogere lagen van de samenleving en dient daarom op een hoger niveau en heel omzichtig behandeld te worden. Aan het einde van het verhaal wordt Cyriel nog op buitenlandse missie gestuurd, ik ben benieuwd naar zijn inzichten voor het volgende avontuur.

Veel dank aan Hebban om het boek voor hen te mogen gelezen hebben, als dit verhaal zou verfilmd worden, dan ben ik vooral benieuwd naar de Panhard-Levassor, de opvallende auto (hoewel in die tijd waarschijnlijk niet) waar onze verdachte huurdoder zich mee verplaatste. Nu liggen Dodenmarkt (de 4e uit de reeks van De Cruyenaere) en De conferentie (de 15e uit de Goris-reeks) nog op me te wachten.