Waar blijft de verfilming?

In het erg rustige woud van Anlier in de Belgische Ardennen verdween er een jongetje van 5 dat na een aantal dagen opnieuw opdook. Maar het jongetje is door de shock zijn spraak kwijtgeraakt. Veel jaren later wordt er een meisje vermoord, en nog eens 5 jaar later, in het nu, wordt er weer een lijk gevonden.
Alex Berger, ex-flik en een wat zonderlinge privédetective wordt er door Interpol bijgehaald, omdat het slachtoffer de dochter is van een hoge Europese pief. Maar bij de recherche in Neufchâteau, waar ooit Marc Dutroux uit het gerechtsgebouw ontsnapte, zitten ze niet te wachten op deze inmenging.
Omdat Alex op zich niets te zeggen heeft bij de recherche blijft zijn rol beperkt tot adviseur, maar lijkt stilaan wel het verleden los te kunnen laten. Zijn vrouw werd vermoord bij de aanslagen in Parijs, en is zich daardoor meer gaan afzonderen. Toch komt er toenadering tot de Nederlandstalige commissaris van Neufchâteau.
Er zijn heel wat verdachten van de moord, en je wordt als lezer regelmatig op het verkeerde been gezet. Maar dan volgen er nog slachtoffers. Twee podcastmakers berichtten ook over deze moorden en de vorige, Alex beluister deze ook, en maakt kennis met de jongeren die achter de podcasts zitten. Om dichter bij het onderzoek betrokken te worden neemt Alex een tijdje intrek in een schuurtje dat toebehoort aan de vader van het allereerste dodelijke slachtoffer jaren geleden, en wordt stilaan verliefd op het woud, en de rust die het uitstraalt.
Veel mogelijke daders, een mooie setting, goed uitgewerkte karakters, een schoolvoorbeeld van een Coppers. Gewoonlijk laat ik mij niet ‘vangen’ aan prijzen die een auteur krijgt of mogelijk overdreven recensies, en vorm ik m’n eigen mening, maar hier klopt het wel. Alles is aanwezig om ook hier een verfilming van te maken, maar in afwachting daarvan ga ik zelf is een kijkje nemen in het woud van Anlier, wat er nu zo speciaal aan is, want daar heb ik door deze thriller wel enorm veel zin in gekregen.