Lezersrecensie
Tijd als bepalende factor
Voor Vrouwenthrillers mocht ik Uurwerk lezen en ik heb genoten van de vele mooie Quotes.
Voor haar debuut als literair auteur publiceerde de Deense Ane Riel diverse educatieve boeken (1995). Vanaf 2000 schreef Riel een aantal kinderboeken met illustraties van haar moeder. Riel debuteerde in 2013 met Hars, (vertaald in 2019) waarmee zij diverse literaire prijzen in Scandinavië won. In 2020 verscheen hiervan een verfilming onder de naam The Killing. Daarna verschenen Beest en Uurwerk.
Elke avond windt Alma haar Bornholmer klok op en iedere avond opent ze het bovenste deurtje. “Ze wilde ook zien dat er op de bodem van de ruimte een oud sigarenkistje stond, met daarbovenop nog een sleutel: een kleine, platte sleutel voor een stevig hangslot.“ Alma is bang voor mensen geworden en komt haar huis niet uit. Tot Alma vanuit haar raam een jongetje met een hond ziet. Er ontstaat een warme vriendschap, waarin tijd de bepalende factor is en herinneringen tevoorschijn tovert. En deze zijn pijnlijk voor Alma. Dan nadert de verjaardag van het jongetje en herinnert Alma zich ineens iets; de sleutel in de klok en waar is haar man Otto eigenlijk?
Riel heeft een vlotte, soms humoristische beschrijvende stijl die de lezer aan het glimlachen maakt. "De laatste jaren was Alma’s lichaam als een stadscentrum met innerlijke blokkades geworden." De cover past heel mooi bij het verhaal. Een oude vrouw met een knotje die uit het raam staart en misschien haar leven overdenkt. Uurwerk is een verhaal met een bepaalde lading, waarin de tijd tikt en toch ook stil lijkt te staan. Herinneringen van Alma komen bij flarden, net als de mist in haar hoofd. De diepere laag van het verhaal is iets wat zwaar en somber is, maar luchtig overkomt. Er is mooi naar de onthulling van het geheim van de sleutel toegewerkt. Heeft Alma beginnende dementie of heeft ze haar herinneringen bewust vergeten, doordat deze pijn doen? Prangende vragen die steeds duidelijker worden naarmate het verhaal vordert. Het verhaal leest vlot en is soms een beetje ongrijpbaar, net als dementie.
Uurwerk is een opmerkelijk verhaal over de vergankelijkheid van een mensenleven, tijd, vriendschap, relaties, wilskracht en liefde. Niet alles is wat het lijkt!
Voor haar debuut als literair auteur publiceerde de Deense Ane Riel diverse educatieve boeken (1995). Vanaf 2000 schreef Riel een aantal kinderboeken met illustraties van haar moeder. Riel debuteerde in 2013 met Hars, (vertaald in 2019) waarmee zij diverse literaire prijzen in Scandinavië won. In 2020 verscheen hiervan een verfilming onder de naam The Killing. Daarna verschenen Beest en Uurwerk.
Elke avond windt Alma haar Bornholmer klok op en iedere avond opent ze het bovenste deurtje. “Ze wilde ook zien dat er op de bodem van de ruimte een oud sigarenkistje stond, met daarbovenop nog een sleutel: een kleine, platte sleutel voor een stevig hangslot.“ Alma is bang voor mensen geworden en komt haar huis niet uit. Tot Alma vanuit haar raam een jongetje met een hond ziet. Er ontstaat een warme vriendschap, waarin tijd de bepalende factor is en herinneringen tevoorschijn tovert. En deze zijn pijnlijk voor Alma. Dan nadert de verjaardag van het jongetje en herinnert Alma zich ineens iets; de sleutel in de klok en waar is haar man Otto eigenlijk?
Riel heeft een vlotte, soms humoristische beschrijvende stijl die de lezer aan het glimlachen maakt. "De laatste jaren was Alma’s lichaam als een stadscentrum met innerlijke blokkades geworden." De cover past heel mooi bij het verhaal. Een oude vrouw met een knotje die uit het raam staart en misschien haar leven overdenkt. Uurwerk is een verhaal met een bepaalde lading, waarin de tijd tikt en toch ook stil lijkt te staan. Herinneringen van Alma komen bij flarden, net als de mist in haar hoofd. De diepere laag van het verhaal is iets wat zwaar en somber is, maar luchtig overkomt. Er is mooi naar de onthulling van het geheim van de sleutel toegewerkt. Heeft Alma beginnende dementie of heeft ze haar herinneringen bewust vergeten, doordat deze pijn doen? Prangende vragen die steeds duidelijker worden naarmate het verhaal vordert. Het verhaal leest vlot en is soms een beetje ongrijpbaar, net als dementie.
Uurwerk is een opmerkelijk verhaal over de vergankelijkheid van een mensenleven, tijd, vriendschap, relaties, wilskracht en liefde. Niet alles is wat het lijkt!
1
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Joke Zwier
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
