Wat een einde!

Wat een einde!

Door de enorme hoeveelheid personen werd het een kunst om hoofd- van bij-personen te scheiden en wilde het boek in het begin niet vlotten. Daarom heb ik er wat ik zelf noem een “werkboek” van gemaakt. Ik heb per hoofdpersoon aantekeningen gemaakt, waarbij ik ook de bijnamen van de personen heb genoteerd, en een kleine stamboom heb genoteerd. Dat heeft me goed geholpen. Het boek is het zeker waard om door te lezen. Het is spannend, leerzaam (het verhaal van de oorlog) en heeft een goed taalgebruik en mooie zinnen zoals ”Het loopt voor koude daden warm, dat hart van jou” een citaat uit een boekje dat Malysj, één van de hoofdpersonen, de oorlog in meeneemt. De gevoelens van de personen staan mooi beschreven bijvoorbeeld als Malysj vertrekt, de oorlog in, “Hij voelde gewoon welke eisen en verwachtingen er op de bodem van die rugzak lagen en hem kilo’s zwaarder maakten.” De zusjes Kat en Natalja: “….wisten allebei dat je niet vooruit kwam als je achterom keek.”
Het verhaal speelt in het verleden, de oorlog in Tsjetsenië, en het heden, Berlijn 2016. Het gaat over een meisje, Noera, dat onder bijzondere omstandigheden overlijdt tijdens die oorlog en over een meisje, Kat, dat heel erg op haar lijkt en dat een rol speelt in de revanche op de daders van de moord op dat overleden meisje. Gaandeweg wordt de spanning hierover in het boek opgebouwd. Je leest meer over die vreselijke oorlog en wat daarin gebeurde. Alle personen dragen een verdriet bij zich waar ze mee moeten omgaan. Malysj, die moet handelen met een moeder die hem in het leger wil hebben om zijn gesneuvelde vader, die een hoog aantal onderscheidingen had, te evenaren. Het hier en daar trieste leven van Kat (“Haar echte naam bood geen bescherming, maar de naam waar ze naar luisterde, die van haar was, van haar en van miljoenen andere van die geheimzinnige diersoort, was een hol, een warme deken, een toevluchtsoord en tegelijk een herinnering.”), die eigenlijk Sesili heet vernoemd naar haar oma. Ook wordt goed uitgediept, hoe ze met haar moeder, Tina, haar zus, Natalja, en oma Sesilia naar Berlijn vertrekt en daar een leven op te bouwen, omdat haar vader zijn oorlogstrauma nooit te boven is gekomen. Tina moet voor haar kinderen en kleinkind zorgen en ook nog voor haar zieke moeder. Daarbij heeft ze de één na de andere waardeloze minnaar. Natalja is een alleenstaande moeder en leeft op de zak van haar moeder. De oma is uit haar vertrouwde omgeving gehaald doordat ze ziek werd. Onno, die een verdriet met zich mee draagt door zijn eerste vriendin Ivana , maar ook over Ana en omdat hij tot nog toe zijn boek niet mocht schrijven. Als laatste het verdriet van De generaal over zijn aandeel in de oorlog, het overlijden van zijn dochter, zijn vriendin die hij verlaat……….
Kat is een actrice, die hoge eisen aan zichzelf stelt. Als ze uit haar huis moet en nog geen nieuwe rol heeft zegt het verhaal ”Ze had geen plan, al lang niet meer, ook al hield ze het voor anderen verborgen. Het enige wat ze voelde was een allesoverheersende moeheid en koppigheid, alsof ze weer 15 was en niet wilde leven volgens de regels die de wereld voorschreef.”, waaruit haar onzekerheid van dat moment blijkt. Zij maakt met veel moeite een einde aan haar relatie met R, een Weense componist, waarna ze een relatie begint met De kraai. Onno, een schrijver die eindelijk een boek mag gaan schrijven over de hele gebeurtenis.
Het boek heeft op driekwart een bijzondere wending en eindigt verrassend met een gebeurtenis die ik niet zag aankomen.
Nino Haratischwili is geboren op 8 juni 1983 in Tibilisi, Georgië. Ze ging daar naar een Duitstalige school. Om te ontsnappen aan de politieke en sociale chaos die volgde op de ineenstorting van de Sovjet Unie verhuisde ze in de vroege jaren 1990 met haar moeder voor twee jaar naar Duitsland, waar ze de zevende en de achtste klas volgde. Ze keerde met haar familie terug naar Georgië maar later ging Nino Haratischwili zelf terug naar Duitsland om naar de toneelschool in Hamburg te gaan. Daar, waar ze nu nog steeds woont, heeft ze nog een paar jaar als theaterregisseur gewerkt. Als toneelschrijver en theaterregisseur heeft ze talloze onderscheidingen ontvangen, waaronder de Adelbert von Chamisso-prijs, de Kranichsteiner Literaturpreis en de Literaturpreis des Kulturkreises der deutschen Wirtschaft.
Zij heeft inmiddels een aantal lijvige boeken op haar naam staan. Het eerste boek dat ze schreef in 2010 is Juja. In Nederland kwamen de volgende boeken uit: Het achtste leven, voor Brilka, De kat en de generaal en Het schaarse licht. Ze schreef ook samen met Kurban Said het boek Ali en Nino.