een aanrader voor iedereen die van historische romans houdt, waarin vrouwen een belangrijke rol spelen

Herfst 1700. In de herberg In den Engels in Goor is het erg rumoerig. Twee vechtersbazen worden door Derck van Coesvelt uit zijn herberg gegooid. Ze hadden zich het hoofd op hol laten brengen door Johanna, Dercks dochter. Maar Johanna is zich van geen kwaad bewust. Voor vader is de maat vol, Johanna moet vertrekken. Nu moeder Elske opnieuw zwanger is, kan hij zo’n slet van een dochter er echt niet bij hebben. In de herberg had vader te horen gekregen dat Herman Op den Olijdam weer een nieuwe meid nodig had. Hij zou de dag erop gelijk met hem gaan praten. Johanna vond dat ze dat zelf wel kon doen, ze was tenslotte al zestien. Daarop werd haar vader zo kwaad dat hij haar een klap in haar gezicht verkocht. Johanna besluit haar koffertje in te pakken. Natuurlijk gaat haar lievelingspop Lijs ook met haar mee. Zo verlaat ze haar ouderlijk huis, zonder afscheid van haar vader te nemen.

“Wat denk je, Lijs, gaan wij het redden? Ik weet het niet. Misschien moeten we niet zo denken, moeten we gewoon daar een leven gaan opbouwen. Vind je het niet spannend? Kom, we moeten opschieten zodat we voor het donker wordt op Op den Olijdam zijn.” – Marja Visscher.

De dame van het Voorhout is een prachtige historische roman over het leven van Johanna van Coesveld. Zij leefde van 1684 tot 1768. In 1726 trouwde ze met raadspensionaris Simon van Slingelandt. Dit huwelijk zorgde voor veel opspraak. Niet alleen vanwege haar eenvoudige komaf en het grote leeftijdsverschil, maar vooral omdat Johanna zijn dienstmeid was. Toch weerhield dit Simon er niet van om met haar te trouwen. Zo kende het stel een aantal gelukkige jaren samen.

Marja Visscher heeft van wat er bekend is van het leven van Johanna van Coesveld een prachtige roman geschreven. In het nawoord is te lezen dat niet alles op waarheid is gebaseerd. De ontmoeting tussen Johanna en Philip van Dijk (kunstschilder) is uit haar fantasie ontsproten. Dit merk je eerlijk gezegd wel. Deze “geschiedenis” is zo uitgebreid en tot in de details beschreven, zodat het als lezer lijkt alsof het zo ook is gegaan. Philip ontfermt zich namelijk na een afschuwelijke gebeurtenis over Johanna en dit groeit uit tot een zeer close vriendschap. Het is vooral dit deel van het boek waar ik erg van genoten heb.

Zodra Simon in beeld komt, lijkt het verhaal iets zakelijker te worden, omdat dit deel op waarheid is gebaseerd. Het verhaal bleef erg boeiend om te lezen, maar toch voelde ik een soort “afstand” tussen mezelf als lezer en Johanna ontstaan. Dit vond ik jammer.

Wie ook een belangrijke rol heeft in het leven van Johanna is Lijs, haar pop. Met Lijs heeft Johanna hele denkbeeldige gesprekken. Ze is er steeds wanneer Johanna een vriendin nodig heeft en helpt haar om beslissingen te nemen. Hierdoor krijg je als lezer een beeld van wat er zich in Johanna’s hoofd afspeelt.

Marja Visscher heeft een prettige schrijfstijl. Hierdoor leest het boek gemakkelijk weg. Elk hoofdstuk maakt een sprongetje vooruit in de tijd. Soms zijn het korte sprongen, maar soms ook grote sprongen van enkele jaren. Ik had het prettig gevonden wanneer deze tijdsprongen als titel per nieuw hoofdstuk werden opgenomen, zodat je gelijk als lezer weet waar je je bevindt. Ook had ik eigenlijk best nog veel meer willen lezen over het leven van Johanna tijdens haar verblijf in het Huis aan de Boschkant. Ik denk dat ze vast veel bijzondere dingen daar heeft meegemaakt. Helaas bestaat het huis niet meer en is het dus ook geen museum geworden om te bezoeken. Toch heeft Marja Visscher het huis zo kleurrijk weten te omschrijven, dat het lijkt alsof je er zelf in bent geweest.

De dame van het Voorhout is een aanrader voor iedereen die van historische romans houdt, waarin vrouwen een belangrijke rol spelen. Daarom waardeer ik het boek op 4 sterren.