" “Friluftsliv,” herhaalde April zacht. Het klonk naar zeemeerminnen en betoverde bossen. Iets wat je haast niet vast kon pakken, iets magisch."

De vader van April Wood is onderzoeker op een universiteit. Daar bestudeert hij weerpatronen. Op een dag ontvangt hij een brief. Wat blijkt? Hij heeft een baan aangeboden gekregen op de Poolcirkel om daar gedurende zes maanden de invloed van de opwarming van de aarde op het noordpoolgebied te bestuderen. En April mag mee, want “van zes maanden in het poolgebied zul je meer leren dan van zes jaar op school”, vindt haar vader. Maar niet iedereen is even enthousiast over dit plan. Zo is haar oma Appel veel te bang dat ze daar op een eiland dat Bereneiland heet, oog in oog komt te staan met een ijsbeer. Eenmaal op Bereneiland aangekomen is April er dan ook van overtuigd dat ze ergens in de verte een ijsbeer zag bewegen. Maar volgens haar vader is dit helaas niet meer mogelijk. Al jaren is er al geen enkele ijsbeer meer aangetroffen en dat komt allemaal doordat de mens op de ijsbeer jaagde en later door het smelten van de ijskappen. Maar wat haar vader er ook over vertelde, April kon niet geloven dat er geen enkele ijsbeer meer op het eiland zou zijn en dus gaat ze op ijsberenjacht…

De laatste beer is een spannend maar ook mooi en ontroerend kinderboek waarin April een bijzondere band opbouwt met een ijsbeer. April is namelijk anders dan andere kinderen. Ze is namelijk in staat zich open te stellen voor de gevoelens van dieren, waardoor ze aan kan voelen wat er door hen heen gaat. Zo weet ze met veel geduld ook het vertrouwen van de ijsbeer te winnen en is de ijsbeer in staat haar op zijn beurt te laten zien wat de grote gevolgen zijn van de klimaatveranderingen. April ziet deze gevolgen ook, maar ze denkt dat ze in haar eentje niet in staat is om iets te kunnen veranderen, maar hier is Beer het duidelijk niet mee eens en hij laat haar zien dat je heel goed in staat bent om wel het verschil te kunnen zijn.

“De meeste mensen merken het niet als dieren lijden, omdat dieren hun gevoelens anders uiten. Maar April wist wel beter. Beers gevoelens waren even echt als die van mensen: open, naakt en rauw.”

Zoals je ziet, komen er veel belangrijke thema’s in dit kinderboek aan bod. Maar Hannah Gold heeft dit op zo’n mooie manier verwoord dat je er stil van wordt. Ze wist mij in elk geval te raken en ik kreeg zelfs op een bepaald moment kippenvel tijdens het lezen.

Natuurlijk kun je niet echt vriendschap met een ijsbeer sluiten, maar ze laat deze vriendschap in dit verhaal wel echt overkomen. De schitterende illustraties hebben hier ook erg aan bijgedragen. Deze illustraties zijn gemaakt door Levi Pinfold en zijn net schilderijtjes boordevol fijne details. Ik vind het echt heel knap hoe het lijkt alsof er in een zwart/wit tekening een echte schittering van de zon in te zien is.

Hannah Gold heeft een prettige vertelstijl waarbij ze je emoties weet te raken. Ze heeft voor dit boek veel onderzoek gedaan en dat komt terug in het verhaal. De omgeving komt heel levendig over. Regelmatig komen er prachtige zinnen in voor. Zoals de betekenis van het Noorse woord Friluftliv, wat genieten van de natuur betekent.

“Friluftsliv,” herhaalde April zacht. Het klonk naar zeemeerminnen en betoverde bossen.
Iets wat je haast niet vast kon pakken, iets magisch.

Ik vind dit boek een echte aanrader voor kinderen vanaf ongeveer 12 jaar. Maar ook docenten zouden dit boek moeten lezen, zodat ze het hun leerlingen kunnen aanraden.

Ik heb het boek voorgelezen aan mijn dochter (7). Zij vond het soms erg spannend en ook erg zielig. Sommige stukjes vond ze soms nog wel te moeilijk te begrijpen en ik denk dat soms de symboliek ook aan haar voorbij is gegaan. Maar ondanks dat vond ze het wel heel mooi en bijzonder verhaal.

Kijk op boekenblog indeboekenkast.com voor nog veel meer recenesies.