Een bloedstollend debuut, dat leest als een spannende film.

Voor boekenblog indeboekenkast en uitgeverij Condor mocht ik Robotjacht recenseren, waarvoor heel hartelijk bedankt.

Alex zit achter zijn bureau. Eigenlijk moet hij zijn opstel voor Engels afmaken. Maar hij kan zijn aandacht er niet goed bijhouden. Buiten hoorde hij de kreet van een vos. Het eenzaamste geluid ter wereld, vond Alex.
Op zijn computer en telefoon hoorde hij berichten binnenkomen. We gaan je pakke sneue freak. Altijd waren het deze teksten die die pestkoppen naar hem stuurden. Verdrietig kijkt hij naar de foto van zijn vader. Een onduidelijke foto en de enige foto waar hij op stond. Zijn vader was al lang overleden, nog voordat hij geboren werd. Maar gelukkig had hij wel nog zijn opa, de vader van zijn vader. Samen met zijn opa had hij een hobby: oude speelgoedrobotten verzamelen. Zijn opa kocht ze tijdens een van zijn vele reizen en stuurde ze dan naar Alex. Op zijn bureau stond de nieuwste die hij had gekregen. Volgens het briefje van zijn opa een heel bijzondere. En daar kwam Alex nog diezelfde avond achter…

“Nu scheen er een kil wit licht uit de ooggaten van de robot, en het werd sterker doordat het licht eromheen zwakker werd, tot hij alleen nog maar duisternis en die gloeiende witte ooggaten zag.
En toen was er alleen nog maar duisternis.” Blz. 17.

Robotjacht is een heel spannend boek voor kinderen vanaf ongeveer 12 jaar. Het verhaal neemt je mee door Europa, waar de sneeuw de straten en daken bedekt. Alex komt er al gauw achter dat zijn robot verborgen krachten heeft. En dat er gevaarlijke mensen achter hem aan komen, omdat ze graag de robot willen stelen. Zijn opa neemt hem mee door de straten van Parijs. Maar helaas lukt het niet om uit de handen van de gemene figuren te blijven. Want daar op de daken van Parijs ziet hij hoe de achtervolgers zijn opa te grazen nemen.
“De oude man bleef nog even staan onder de maan, alsof hij zich herpakte om verder te vechten. Toen zag Alex dat hij in elkaar zakte, slap werd, dat zijn voet weggleed, dat hij recht naar achteren viel en achterwaarts van het dak stortte. “Opa!”.” Blz. 120.

De opa van Alex is een mooi en bijzonder personage in dit verhaal. Bijzonder vond ik het stukje over roken. In de tijd dat opa jong was, was roken natuurlijk heel gewoon, ondanks dat het heel ongezond is. Maar de oplossing om te stoppen is heel moeilijk maar toch ook heel eenvoudig. Zo kun je dit lezen op blz. 33:
“Als je echt wilt, kun je best stoppen.”
“Ha. Goed, daar gaan we.” Hij nam nog een trek van de sigaret, liet hem in de sneeuw vallen en drukte hem uit met zijn stok.
“Kijk eens aan.” Hij grijnsde. “Je had gelijk. Ik ben gestopt.”

Zijn opa heeft ook een mooie en bijzondere manier over hoe hij naar het leven kijkt. Dit uit zich door herinneringen in het hoofd van Alex over uitspraken die zijn opa heeft gemaakt, wat Alex vervolgens duidelijk maakt wat hij moet doen. “Soms is er geen tijd om ergens heel lang over na te denken. Dan moet je gewoon accepteren wat er gebeurt en ernaar handelen.” Blz. 131.

Damien Love heeft een prachtige manier van schrijven. Het is alsof je een film voorbij ziet komen. Met zo veel details, spanning en duisternis, maar ook met humor. Ik denk dat wanneer dit boek verfilmd gaat worden, het een grote hit zal zijn! Maar ook het lezen van het boek is een aanrader voor iedereen die van spanning houdt. Want het is een grote opeenstapeling van allerlei spannende en soms gruwelijke gebeurtenissen. Je krijgt amper tijd om bij te komen, want dan gebeurt er weer iets nieuws.
Je moet wel een beetje van science fiction en fantasie houden. Want anders komt het verhaal een beetje absurd over met al die robotjes en andere wezens.

Het boek Robotjacht telt ruim 300 bladzijden. Maar dit is zeker geen straf, want je legt het maar moeilijk naast je neer. En er is, denk ik, goed nieuws voor de liefhebbers. Want ik denk dat er gezien het einde nog een vervolg uit gaat komen. In dat geval ben je dus nog lang niet veilig voor de robots klik.

Ik waardeer dit boek op 4 sterren.