Door de ogen van een kind

Oorlogsverhalen laat ik links liggen ... er is al ellende genoeg in de wereld. Maar deze kon ik niet laten liggen en dat was maar goed ook! Wat superknap is dit verhaal geschreven. Ik heb al heel wat boeken gelezen waarbij de (volwassen) auteur een poging doet om een verhaal te schrijven vanuit het perspectief van een kind. Dan wordt het of heel erg kinderachtig, of enorm ongeloofwaardig. Vooral dat laatste komt vaak voor. Dat je als lezer denkt: ja maar dat kan toch helemaal niet, dat kan een kind niet of zo denkt een kind niet. Afijn, u snapt het.
Maar nu dit boek. De schrijver blijft voortdurend balanceren tussen kinderlijk onbegrip en een kind dat te snel volwassen moet worden omdat het midden in een oorlog zit. Razendknap en het boek blijft daardoor boeiend van de eerste tot de laatste pagina.
Ik ga er verder niet te veel over zeggen, behalve dit: een aanrader!