Hollandse Horror

Nu zelfs mijn favoriete horrorauteur – SK – via twitter zijn zegen heeft gegeven, moest ik Hex natuurlijk lezen. En ik kan niet anders zeggen: een goed bedacht griezelverhaal, waarbij de schrijfstijl in de loop van het boek enorm aan kracht wint inclusief een spectaculair apocalyptisch einde.

In het begin had ik echt moeite met de platte ordinaire schrijfstijl. Met drie pubers in huis ben ik echt wel wat gewend. Maar ik stoor me aan de taal die Olde Heuvelt de jongeren in Beek uit laat slaan. Omdat het zo onecht overkomt, leidt het nogal af van de verhaallijn. Ook op ander momenten zorgt die schrijfstijl voor irritatie, althans bij mij. Voorbeeldje: ‘… het mens van Holst was in diepe shock geweest alsof ze te grazen was genomen in een gangbang met twintig negers van het Somalische rebellenleger en er wellicht niet zo van had genoten als vooraf geanticipeerd.’
Moet dit? Wat voegt het toe? Een metafoor om aan te geven hoe geschokt ze was? Nauwelijks. Humoristisch bedoelt? Hopelijk niet.
Opvallend dat in de tweede helft van het boek deze platte schrijfstijl bijna helemaal is verdwenen. Misschien komt dat omdat het verhaal nu in de hoogste versnelling gaat en de schrijver zelf ook vergeet om ‘zogenaamd grappig’ te zijn. In ieder geval komt dat het boek ten goede en kom ik uiteindelijk toch op een dikke vier sterren uit.
Goed verhaal, knap geschreven. En dat van Nederlandse bodem.
Smaakt naar meer!