Romantiek ten koste van alles

Laat ik beginnen (en eindigen) met een cliché: smaken verschillen. Ja: ook bij boeken. Zelfs als er sprake is van een ongekende hype, driekwart van de lezers op Goodreads 5 sterren geeft en BookTok overloopt van de complimenten aan het adres van Yarros.

Eerst even het vertaalwerk: wat erg zeg!
Ik snap best dat zo’n gehyped boek in korte tijd en vaak ook nog door meerdere vertalers vertaald moet worden zodat het heel snel op de markt kan worden gebracht. Maar de redactie heeft echt zitten slapen.
‘Ze gaan je aan stukken reten’ in plaats van ‘rijten’, dat kan nog een typefout zijn. Hoewel? Maar het is niet alleen zinsbouw en typefouten. Ik bedoel: hoe vaak kun je het ouderwetse en formele woord ‘onverwijld’ gebruiken in een avonturenroman?
En wie zegt er nou: ‘verzamel je bende bij elkaar en ga naar huis’ of ‘daarmee gezegd hebbende’ als er duidelijk wordt bedoeld: ‘dat gezegd hebbende’ ?
En ook veel rechtstreekse en slechte vertalingen vanuit het Engels: ‘Mijn woord van advies?’ Dat zeg je echt niet in het Nederlands.
En tot slot: ik ben geen lid van de bond tegen vloeken, maar vloeken in naam van god stoort mij wel. Je kunt best ‘verdomme’ gebruiken in plaats van ‘godverdomme’. Nu zullen veel lezers zich niet storen aan dat gevloek, maar als ik dan Yarros' dankwoord lees waarin ze als allereerste God bedankt, dan hoop ik dat de schrijfster dit niet weet.

Ik ben een liefhebber van fantasy en als het dan over drakenrijders gaat, met ook nog met een vrouwelijke protagonist, dan heb je mij hoor. Dan ben ik verkocht. Ook al is het geen nieuw idee en ook al zijn er veel overeenkomsten met eerdere boeken en films over draken(rijders). Kan me echt helemaal niks schelen. Dus tot halverwege het boek was ik helemaal in mijn nopjes.
Maar toen … toen kwam de romantiek. Tenenkrommend.
Met mate vind ik een romance niet erg, in tegendeel: een goeie fantasy heeft ook een goeie liefdesgeschiedenis. Dat hoort er gewoon bij. Maar Yarros gaat echt over de top en maakt alles daarmee ongeloofwaardig. De romantiek gaat ten koste van de wereldopbouw, ten koste van de actiescenes en ten koste van het plot. Op driekwart wilde ik stoppen met lezen, maar een DNF is niet zo mijn ding. Dus ik heb doorgezet. Helaas kon de cliffhanger dit boek ook niet meer redden, want die zagen we al mijlenver aankomen.

Het vervolg laat ik schieten.

Dit alles is alleen maar een mening, de mijne. Als ontelbaar veel lezers genieten van dit boek en er waarschijnlijk ook nog een flink aantal nieuwe lezers door wordt aangetrokken, dan vind ik dat alleen maar mooi. Ik ben voor lezen en dat smaken verschillen doet er dan niet zo veel meer toe.