Mooie debuutroman...maar toch wat onder de verwachting

'Daar waar de rivierkreeften zingen' is de debuutroman van de biologe Delia Owens.
Het boek speelt over een periode van 20 jaar in de tweede helft van de vorige eeuw.

Kya is helemaal alleen opgegroeid in het moerasgebied in Barkley Cove, North Carolina.
Ze heeft geleerd zich op alle gebied te behelpen en leeft in perfecte harmonie met de natuur. Tot ze een paar jongens uit het dorp leert kennen.
Liefde, maar ook schijnheiligheid en achterdocht komen daar haar leven binnen. Wanneer één van de jongens omkomt valt de verdenking al vlug op het 'moerasmeisje'.

'Daar waar de rivierkreeften zingen' is een mix van een coming age roman, een liefdesverhaal en een rechtbankverhaal.
De natuur speelt eveneens een hoofdrol in dit boek. De wereld van het moeras en van haar talloze bewoners wordt prachtig beschreven. De wijze waarop Kya in die wereld weet te overleven en haar geluk vindt behoren tot de sterkste delen van het boek.
Maar tegelijkertijd zit hierin voor mij toch een minpunt. Op bepaalde momenten komt het toch vrij ongeloofwaardig over: hoe een kind van amper vijf jaar, gans alleen, dit kan ?

Interessant en sterk is dan weer de manier waarop Delia Owens de vooroordelen binnen een kleine gemeenschap beschrijft: de deftige dorpsbewoners tegenover het vuile moerasmeisje, die het meisje al daarom schuldig achten. Maar ook de rassenspanningen binnen deze dorpsgemeenschap, waar 'zwarten' nog steeds apart moeten leven.

'Daar waar de rivierkreeften zingen' is in zijn geheel een mooi verhaal, dat voor mij toch wat beneden de verwachtingen. Maar misschien waren die wel te hoog, gelet op de vele lovende kritieken.