Fijn tussendoortje

Op haar website schrijft Inge Spaan over de oorsprong van Runner’s High. Een schrijfwedstrijd bij LoftBooks waarbij de begin zin al vast stond, werd een kort verhaal van maximaal 3000 worden en uiteindelijk verscheen bij De Verhalenfabriek een novelle van 80 pagina’s. Erg leuk om een novelle op deze manier ontwikkeld te zien worden en het vooruit lezen was dan ook een feestje!

Ik durf mezelf wel sportief te noemen, maar zodra er over een langere afstand hard gelopen moet worden, dan haak ik af. De onderstaande quote vond ik zo treffend en veel herkenning oproepen dat ik hardop zat te lachen. Wat ik ook herken is het al enthousiast ja zeggen en dan pas over nadenken over eventuele gevolgen. Precies wat Manon ook gebeurt in Runner’s High! En dat levert vervolgens een heerlijk verhaal op, vol grappige gebeurtenissen en wellicht hier en daar een cliché. Want natuurlijk is er een knappe teamcaptain en is Manon geen natuurtalent wat betreft rennen.

Ik heb me altijd afgevraagd waarom zoveel mensen zich vrijwilliger in veel te strakke sportkleding hijsen om vervolgens te gaan rennen tot ze niet meer kunnen praten en eruitzien als een tomaat die op het punt van ontploffen staat.

– Manon in Runner’s High van Inge Spaan

Zin in een heerlijk, vlot geschreven feelgood tussendoortje? Bijvoorbeeld terwijl je staat te wachten in de lange rijen op Schiphol? Runner’s high is met 80 pagina’s een verhaal waar je door heen racet. Wat komt er eerder ten einde? Het verhaal of de rij op Schiphol?