Dagboek/gedichtenbundel van een tienermeisje

“We hebben al zo’n verschrikkelijke tijden beleefd, maar nu is het ergste moment daar”, schreef de Joodse Renia Spiegel op 25 juli 1942.  Een week later, op 31 juli 1942, werd het gezelschap ontdekt door de Duitsers en tegen de muur gezet. “Drie schoten! Drie levens verloren! Alles wat ik kan horen zijn schoten, schoten!”

Wanneer je dergelijke zinnen leest verwacht je een aangrijpend dagboek te lezen waarin je meer te weten zal komen hoe het was om als joods tienermeisje te leven in tijden van oorlog, maar niks is minder waar. Eigenlijk is het een dagboek dat door elk tienermeisje zou kunnen geschreven worden. Schoolperikelen, verliefdheid, vriendinnen, feestjes...  Hier en daar wijst iets er wel op dat het dagboek in oorlogstijden geschreven is, zoals het gemis van haar moeder, het verstoppen van de bontjassen, het gebrek aan eten, bombardementen, zich op zolder verstoppen, .... Maar dit werd door Renia niet in detail beschreven,  waardoor het boek eigenlijk voortdurend over haar liefde voor Zygmunt en het gemis van haar moeder ging waardoor het op den duur langdradig en saai werd.  Ook vond ik dat er weinig samenhang in het geheel zat. Mijn aandacht was pas echt terug toen Zygmunt en Ariana, de zus van Renia aan het woord waren, door hen kwam je te weten hoe het er effectief aan toe ging en wat er precies met Renia en haar familie gebeurd is. Al moet ik eerlijk zeggen dat dit soms  in tegenstelling was tot wat ik dacht.  Zo had ik de indruk dat Zygmunt het niet echt serieus meende met Renia, hierdoor kon ik voor hem niet veel sympathie opbrengen.  Maar uit zijn woord en dat van haar zus blijkt dat hij echt wel verliefd op haar was. Bij hun stukken moest ik zelfs een paar keer slikken, zoveel gruwel, hoe iemand een anders mens dit kan aandoen, onbegrijpbaar.
Wat ik wel nog wil meegeven is dat het een ideaal boek is voor wie van poëzie houdt, want Renia schrijft prachtige gedichten!!

Misschien omdat ik hele hoge verwachtingen had is dit boek voor mij wat tegengevallen. Het nawoord maakte bij mij veel goed waardoor ik het boek 2,5 sterren wil geven.