Liefde en wederzijds respect als rode draad

Een boek over een onderwerp uit de taboesfeer, nieuwsgierig als ik ben wilde ik dit dus heel graag lezen. En wat ben ik blij dat ik het gedaan heb, mijn kijk op polyamorie, swingen en partnerruil werd toch iets bijgesteld. Want voor mij was dit iets wat mensen doen die niet trouw kunnen zijn aan hun partner of die ongelukkig zijn in hun relatie, maar het tegendeel is waar. In het boek leren we Mark en Nora kennen, 2 jonge mensen die dolverliefd zijn en leven zoals ieder doorsnee mens leeft. Wanneer het koppel op een avond voor de grap een weddenschap aangaat waarin Nora een vrouw moet kussen ontdekken ze iets in hun relatie, een trio zouden ze wel eens willen proberen. Van het een komt het ander, eerst een trio, daarna wagen ze zich nog een stapje verder en gaan ze naar een erotische club, maar dan kruist Emma hun pad. In het boek volgen we van aan de zijlijn de ontdekkingstocht van Nora en Mark. Doordat de schrijfster dit doet in een vlotte schrijftaal zonder vulgair te worden of er platte porno van te maken was het boek een plezier om te lezen. Je voelt echt de liefde en het wederzijds respect tussen Mark en Nora als rode draad door het verhaal lopen. De nevenpersonages hadden iets minder diepgang, behalve Emma dan, maar in dit verhaal hoefde dit ook niet, want uiteindelijk draait het volledig om Mark en Nora.
Proficiat Izzy om dit deel van de seksuele beleving uit een taboesfeer te halen. Dat niet iedereen hiervoor openstaat en aan swingen, partnerruil of polyamorie doet kan ik volledig begrijpen en dit hoeft ook niet, maar een beetje begrip zou niet misstaan. Voor mij werd in ieder geval wel duidelijk dat er niks abnormaals aan is, dat erotische club niet behoren tot de "onderwereld" zoals ik eigenlijk wel een beetje dacht (sorry Izzy) en dat je er zeker niet verlegen over hoeft te zijn.