Niet overtuigend

Bonuskind is een ware pageturner, dat wel. Je wilt doorlezen, de spanning is goed opgebouwd en het boek is dan ook in no-time uit. Tot zover vier sterren. Maar wat maakt dan dat ik het niet snel zal aanraden? Dat is dan toch wat anderen het originele perspectief noemen, denk ik.
SPOILER - ALERT
Want die dagboekfragmenten, daar loop ik op vast als lezer. Ze zijn te uitgebreid voor een dagboek. Tenminste, naar mijn idee wel. Niemand gaat in een dagboek pagina's lang in de directe rede alle zinnen herhalen die jij en die andere persoon tegen elkaar hebben uitgesproken. En als Jet het als rapportage voor zichzelf had bedoeld dan had ze het ook wel bondiger en meer samenvattend omschreven. Dit had goed gewerkt als het gewoon een ander perspectief was: je kijkt mee met Lies en in de andere hoofstukken (met het andere lettertype) lees je hoe Jet het beleefd heeft. Prima. Maar Lies moet de dagboekfragmenten lezen om de waarheid te achterhalen en daar gaat het wat mij betreft mis. Dat Lies steeds een klein stukje leest is weliswaar goed voor de spanningsboog, maar ook niet logisch. Want je wil dan toch in één keer het hele verhaal lezen om het mysterie op te lossen? Deze gedachten leidden mij teveel af en daardoor kon ik niet helemaal meegaan in het toch wel heel spannende verhaal. En dus een ster minder: drie sterren.