Eén keer per jaar komt hij de berg af...

Even struikelden we over de titel ‘Gnoeftipoe’ maar deze prikkelde onze nieuwsgierigheid. Gnoeftipoe wordt net wakker uit zijn winterslaap. De sneeuw is weg en het is tijd om de lente op te snuiven. Hij wandelt zijn berg af, komt wat wandelaars tegen die hem niet staan en plukt wat paddenstoelen en wortels. De tijd verstrijkt en Gnoeftipoe vult zijn dag met bessen plukken en jam maken. Wanneer het kouder wordt trekt hij zijn mooiste kleren aan en daalt de berg af. Even is het fijn… de mensen zijn vrolijk, zien hem staan en zijn mand vult hij met lekkere dingen. Als het vuurwerk begint is alles weer voorbij en gaat hij zijn berg weer op. Tijd voor zijn winterslaap.
Maak kennis met Gnoeftipoe, een eenzame kluizenaar op een berg. Het verhaal is geschreven door Luc Cromheecke. Een verhaal wat indruk maakt. Door zijn uiterlijk wordt hij genegeerd. Wanneer hij zijn mooiste kleren aantrekt, zien we een prachtige kerstboom voor ons. Een leuke twist met een vleugje humor. Iedereen is in die tijd vrolijk en geniet van alle versieringen. Ook Gnoeftipoe krijgt nu aandacht. Blijkbaar vinden mensen hem nu wel aardig door zijn uiterlijk. Luc heeft het verhaal mooi opgebouwd. Vanaf het begin is iedereen betrokken. Op het eind vragen we ons af of er in deze tijd mensen zijn die alleen leven, niet buitenkomen of alleen voor het hoognodige hun deur uitgaan.
Naast de tekst heeft Luc voor de illustraties gezorgd. Sfeervolle prenten in warme natuurlijke kleuren. Leuke details vallen op bijvoorbeeld een mus die onder het bed vandaan komt en een hagedis die angstig vanaf zijn plek naar Gnoeftipoe kijkt. Met de prent waarop Gnoeftipoe in de winkel staat, wordt de woordenschat flink uitgebreid. Samen kijken we wat de bewoners doen, bedenken wat Gnoeftipoe koopt en benoemen kleding en kleuren.
Gnoeftipoe is onze vriend geworden. Een kluizenaar, die één keer per jaar zijn mooiste kleren aandoet en de berg afdaalt.