Het niet-zo-lieve heersbeestje

Zodra het voorjaar is, gaan de kinderen in mijn groep op zoek naar lieveheersbeestjes. Ze vinden het schattige beestjes en tellen enthousiast de stippen op hun schild. Mo weet ook veel over deze beestjes. Ze heeft er zelfs een spreekbeurt over gehouden. De naam ‘lieveheersbeestje’ vindt ze opmerkelijk. Het beestje is niet zo lief! Ze zijn brutaal omdat ze bladluizen leegzuigen en opeten. Het zijn ook ‘heersers’ en dat laat Mo met een zelfbedacht plan zien. Ze sluit vriendschap met Thor en geeft hem groeivoer. Wanneer hij groot genoeg is, roept Mo alle kinderen bij elkaar. Ieder kind zorgt voor een insect en samen vallen ze de ouders aan. Zo zorgen ze dat de insecten blijven voortbestaan.
Het niet-zo-lieve-heersbeestje is een grappig verhaal geschreven door Mark Haayema. Lieveheersbeestjes trekken de aandacht en zodra de kinderen de voorkant zien van dit prentenboek zijn ze nieuwsgierig naar het avontuur. Het verhaal begint net zoals een sprookje ‘Er was eens…’ en we maken kennis met Mo. Mo is geboren als jongen, maar houdt niet van typische jongensdingen. Hierna gaan we met Mo het park in en ontdekken daar veel insecten. Over het lieveheersbeestje weet Mo ons veel te vertellen. De andere namen voor dit beestje vinden de kinderen grappig. Mo ontleedt de naam en wanneer ze een plan bedenkt, vinden we het spannend. Wat gaat ze doen? Langzaam wordt de boodschap duidelijk. Volwassenen houden niet van insecten en gebruiken middelen om deze beestjes uit te roeien. Aan de andere kant zijn deze insecten heel belangrijk. Mark heeft dit mooi in een verhaal verpakt. Op het eind worden de volwassenen bedolven onder een laag stuifmeel en zien we dat er een enorme bloemenweide is ontstaan. De insecten blijven voortbestaan en zoals elk sprookje eindigt ‘ze leefden nog lang en gelukkig’.
Marieke Ditshuizen heeft het prentenboek geïllustreerd. Prachtige prenten in frisse kleuren en met grappige details. Overal zien we afbeeldingen van een lieveheersbeestje: op het T-shirt van Mo, op zijn tas en in zijn slaapkamer. De kinderen herkennen de kleefstrip boven de tafel en de andere insecten. Een enkeling griezelt van een pissebed maar ieder kiest ook zijn favoriet. Op het eind zijn de ouders heel klein afgebeeld in de bloemenweide. Het plan is gelukt!
Het niet-zo-lieve heersbeestje is een verhaal wat gebruikt kan worden als inleiding voor een gesprek rondom het behoud van natuurgebieden. Op jonge leeftijd worden we al bewust gemaakt waarom natuur zo belangrijk is.