Dubbel leesgevoel

De verdwenen burcht is alweer het 4e deel in de Kraaiendorpreeks van Sandra J Paul. Een reeks die ze bedacht met haar kinderen.

Zonder problemen glij je weer het verhaal van Quinten in. Het voelt eigenlijk meteen als een bekende omgeving. Ergens waar je je thuis voelt. Of in ieder geval eerder bent geweest.

Quinten, de jongen die tegen wil en dank geplaagd wordt door de donkere heks Colette. Een heks die hem nodig heeft om onsterfelijk te blijven. Quinten wil hier niks van weten, maar wordt door de omstandigheden toch weer tot een gevecht verleid.

Het verhaal boeide mij dit keer minder dan de vorige keren. Ik weet niet precies waar dat aan lag. Het was in ieder geval niet langdradig of saai. Het kabbelde naar mijn idee maar wat. Pas aan het einde ging ik rechtop zitten en wilde ik niet meer stoppen met lezen.

Het einde heeft mij verrast. En misschien ook wel boos gemaakt. Wat onrechtvaardig! Maar dat is juist ook weer tof. Het doet iets met mij. Het einde redt het boek voor mij.