Schrijven schept orde wanneer de chaos woekert

In elk moestuintje kun je je eigen waarheid vinden. Of zoals alle wonderlijke personages in 'Moord op de Moestuin' (2019) zich vastbijten in hun overtuigingen. Geloof in kabouters. Scientology. Wetenschappelijke scepsis. De helende kracht van de natuur. Schrijfster Judith zoekt zelf naar betekenis als haar echtgenoot Thijs plotseling een hartaanval krijgt. Na een jarenlange writer's block is niet alleen haar creativiteit opgedroogd, maar met zijn tergend langzame herstel komen daar twijfels bij over de staat van hun huwelijk. Is deze kwellende onzekerheid 't waard om je eigen geluk op te offeren aan het welzijn van een ander? Zullen de dingen ooit nog hetzelfde worden? Een helse verbouwing bij de buren geeft de doorslag: ze moeten weg uit hun penibele situatie. Samen met Judiths zus Cora en zwager Ab vertrekken Judith en Thijs naar een boswachtershuisje op landgoed Groenlust.

'Moord op de Moestuin' (2019) heeft de heerlijke bite van een literaire thriller. Een vileine sfeerschets van menselijke tekortkomingen met een beetje galgenhumor. Soaperige familieverwikkelingen rond erfenissen, foute partners en opgekropte jeugdtrauma's. Zelfs een heus moordmysterie rond een verdwenen oom en een 'vloek' waardoor verschillende generaties nazaten Groenlust zomaar weggaven uit altruïstische motieven. Nicolien Mizee zet het allemaal net iets dikker aan met haar naturalistische tuinbeschrijvingen over woekerend onkruid, invasieve bamboe en een trotse saffraanperenboom. Een volkstuintje bijhouden is namelijk een beetje zoals het schrijven van een thriller: de menselijke neiging om orde te willen scheppen in de chaos. Je moet wieden en snoeien om een helder plot voor ogen te houden. Betekenis vinden in het onbegrijpelijke. Het aardige is dat de detectivestructuur in 'Moord op de Moestuin' (2019) tussen de regels fungeert als een maatschappijkritiek op complotdenken, nepnieuws en polarisatie.

(Met dank aan het Oude Weeshuis in Enkhuizen, waar ik mijn exemplaar van 'Moord op de Moestuin' (2019) heb 'gestolen'. Altijd boeken voor elkaar achterlaten, mensen. Het brengt geluk.)