Lezersrecensie
Een verhaal dat raakt
Ik las een ongecorrigeerd vooruitleesexemplaar
Matthew Blake neemt je mee naar het sfeervolle Parijs, waar de grandeur van de stad het perfecte decor vormt voor een mysterie waarin heden en verleden naadloos in elkaar overlopen.
Het verhaal draait om Olivia Finn, een geheugenexperte die een verontrustend telefoontje krijgt: haar grootmoeder Joséphine zit in het beroemde Hôtel Lutetia in Parijs en wil een moord bekennen. Joséphine heeft een bijzondere band met het hotel; ze verbleef er na de oorlog als overlevende van Auschwitz en haar wereldberoemde schilderij hangt er in de inkomhal – het is zelfs een toeristische trekpleister.
Wat ik erg fascinerend vond, is hoe de hoofdstukken die teruggaan naar de jaren ’40 je als lezer laten zien hoe Hôtel Lutetia toen fungeerde als opvangplek voor teruggekeerde overlevenden. De Franse autoriteiten bepaalden toen wie naar huis mocht en wie werd opgepakt als collaborateur. Maar door de bekentenis van Olivia’s oma komt een oud geheim decennia later opnieuw tot leven binnen die hotelmuren.
Wat het verhaal voor mij extra bijzonder maakt, is hoe Blake Olivia’s expertise als geheugenexperte op een indrukwekkende manier in het plot verwerkt. Zij helpt mensen hun vergeten herinneringen terug te krijgen, zodat ze hun trauma’s kunnen verwerken. Dat maakt haar zoektocht naar de waarheid niet alleen spannend, maar ook interessant, want herinneringen – betrouwbaar of niet – spelen een grote rol.
De sfeer van Parijs geeft het boek iets elegants en filmisch, terwijl de historische achtergrond van Auschwitz het verhaal diepgang geeft. Blake wisselt het moderne verhaal af met gebeurtenissen uit de jaren ’40, waardoor het verhaal een fijne mix is van een historische thriller en een spannende psychologische roman.
Daarnaast vond ik het fijn dat het verhaal vanuit verschillende perspectieven wordt verteld. Zo blijft het mysterie spannend, maar krijg je ook een helder beeld van wat er destijds in het hotel gebeurde. Die wisselwerking houdt de aandacht vast en maakt het verhaal interessanter.
We denken niet vaak aan de gevolgen van WOII, maar Blake laat in dit boek heel goed zien hoe het er toen aan toe ging. Je merkt duidelijk dat hij grondig onderzoek heeft gedaan om het verhaal zo authentiek mogelijk te maken.
Blake heeft me met ‘De moord in kamer 11’ echt weten te pakken. Het boek combineert geschiedenis, sfeer en gebeurtenissen op een manier die je moeilijk loslaat. Het is zonder twijfel een echte thriller, maar dan wel eentje met een rijke historische achtergrond en psychologische diepgang. Het verhaal is misschien niet superspannend, maar het hield me vast en maakte dat ik steeds verder wilde lezen.
Een aanrader!
Matthew Blake neemt je mee naar het sfeervolle Parijs, waar de grandeur van de stad het perfecte decor vormt voor een mysterie waarin heden en verleden naadloos in elkaar overlopen.
Het verhaal draait om Olivia Finn, een geheugenexperte die een verontrustend telefoontje krijgt: haar grootmoeder Joséphine zit in het beroemde Hôtel Lutetia in Parijs en wil een moord bekennen. Joséphine heeft een bijzondere band met het hotel; ze verbleef er na de oorlog als overlevende van Auschwitz en haar wereldberoemde schilderij hangt er in de inkomhal – het is zelfs een toeristische trekpleister.
Wat ik erg fascinerend vond, is hoe de hoofdstukken die teruggaan naar de jaren ’40 je als lezer laten zien hoe Hôtel Lutetia toen fungeerde als opvangplek voor teruggekeerde overlevenden. De Franse autoriteiten bepaalden toen wie naar huis mocht en wie werd opgepakt als collaborateur. Maar door de bekentenis van Olivia’s oma komt een oud geheim decennia later opnieuw tot leven binnen die hotelmuren.
Wat het verhaal voor mij extra bijzonder maakt, is hoe Blake Olivia’s expertise als geheugenexperte op een indrukwekkende manier in het plot verwerkt. Zij helpt mensen hun vergeten herinneringen terug te krijgen, zodat ze hun trauma’s kunnen verwerken. Dat maakt haar zoektocht naar de waarheid niet alleen spannend, maar ook interessant, want herinneringen – betrouwbaar of niet – spelen een grote rol.
De sfeer van Parijs geeft het boek iets elegants en filmisch, terwijl de historische achtergrond van Auschwitz het verhaal diepgang geeft. Blake wisselt het moderne verhaal af met gebeurtenissen uit de jaren ’40, waardoor het verhaal een fijne mix is van een historische thriller en een spannende psychologische roman.
Daarnaast vond ik het fijn dat het verhaal vanuit verschillende perspectieven wordt verteld. Zo blijft het mysterie spannend, maar krijg je ook een helder beeld van wat er destijds in het hotel gebeurde. Die wisselwerking houdt de aandacht vast en maakt het verhaal interessanter.
We denken niet vaak aan de gevolgen van WOII, maar Blake laat in dit boek heel goed zien hoe het er toen aan toe ging. Je merkt duidelijk dat hij grondig onderzoek heeft gedaan om het verhaal zo authentiek mogelijk te maken.
Blake heeft me met ‘De moord in kamer 11’ echt weten te pakken. Het boek combineert geschiedenis, sfeer en gebeurtenissen op een manier die je moeilijk loslaat. Het is zonder twijfel een echte thriller, maar dan wel eentje met een rijke historische achtergrond en psychologische diepgang. Het verhaal is misschien niet superspannend, maar het hield me vast en maakte dat ik steeds verder wilde lezen.
Een aanrader!
1
Reageer op deze recensie
