Lezersrecensie
Keihard en gruwelijk!
Het laatste arrondissement van Terrence Lauerhohn. Tevens gelezen voor Thrillerlezers!
Dit boek is een herbewerking van het boek Nirwana dat is uitgebracht in 2016 en het telt ook 40 pagina’s extra. Het is een donkere dystopische thriller dat een samenleving laat zien, Stad Holland genaamd, die is opgesplitst in een ‘braaf’ en veilig deel en een deel dat bestaat uit een duister getto. In dit getto kan elke perverse gedachte ten uitvoer gebracht worden, als men maar betaald want de Neoliberaalse regering knijpt graag een oogje toe. De outcasts die hier terecht komen, in dit laatste arrondissement, proberen de naargeestigheid en uitzichtloosheid van het leven te ontvluchten door middel van de drug Nirwana, ook wel N.R. One genaamd. Eenmaal in de greep van deze drug beleef je de mooiste trip en ziet alles er rooskleurig uit. Helaas… eenmaal uitgewerkt en weer terug op aarde slaat de pikzwarte werkelijkheid weer kei en keihard toe.
Dara, een mooi 15 jarig meisje is onder invloed van Nirwana in dit slechte getto-deel beland en probeert er te overleven samen met haar jonge pooiertje Uwen en vriendje Ronnie. Zij zijn beiden ook verslaafd aan de Nirwana. Gedrieën zoeken ze dagelijks hun heil in een nieuwe dosis, bij elkaar verkregen door Dara die haar lichaam verkoopt aan elke perverse figuur die bereid is te betalen met geld of met drugs.
Het is dus een grauw en grimmig verhaal met een inktzwarte sfeer. Geen Lauerhohnse humor in dit boek, geen lichtvoetigheid of mooi taalgebruik en geen opsmuk. Wel een koude harde wereld. In deze wereld probeert Dara’s vader Simon te infiltreren om zijn geliefde dochter op tijd terug te vinden voordat het te laat is, want niemand wordt oud in Het laatste arrondissement. Hij gaat hiervoor de strijd aan met ‘De regisseur’ die heel andere plannen heeft met het mooie verslaafde meisje, en wie zal er als winnaar uit deze onverbeterlijke strijd komen?
Een hard maar boeiend verhaal dat de lezer die dit aandurft (want wellicht wat minder voor de aller teerhartigste lezer) meeneemt naar de zelfkant van een dystopische toekomstige maatschappij waar je zelf nooit en te nimmer in terecht hoopt te komen. Het stemt je somber en doet je soms walgen. Daarna ben je ook weer dankbaar om, met het dichtslaan van het boek, weer terug te kunnen keren in de veilige omgeving van eigen huis en haard.
Ik geef het 3,75 sterren.
Dit boek is een herbewerking van het boek Nirwana dat is uitgebracht in 2016 en het telt ook 40 pagina’s extra. Het is een donkere dystopische thriller dat een samenleving laat zien, Stad Holland genaamd, die is opgesplitst in een ‘braaf’ en veilig deel en een deel dat bestaat uit een duister getto. In dit getto kan elke perverse gedachte ten uitvoer gebracht worden, als men maar betaald want de Neoliberaalse regering knijpt graag een oogje toe. De outcasts die hier terecht komen, in dit laatste arrondissement, proberen de naargeestigheid en uitzichtloosheid van het leven te ontvluchten door middel van de drug Nirwana, ook wel N.R. One genaamd. Eenmaal in de greep van deze drug beleef je de mooiste trip en ziet alles er rooskleurig uit. Helaas… eenmaal uitgewerkt en weer terug op aarde slaat de pikzwarte werkelijkheid weer kei en keihard toe.
Dara, een mooi 15 jarig meisje is onder invloed van Nirwana in dit slechte getto-deel beland en probeert er te overleven samen met haar jonge pooiertje Uwen en vriendje Ronnie. Zij zijn beiden ook verslaafd aan de Nirwana. Gedrieën zoeken ze dagelijks hun heil in een nieuwe dosis, bij elkaar verkregen door Dara die haar lichaam verkoopt aan elke perverse figuur die bereid is te betalen met geld of met drugs.
Het is dus een grauw en grimmig verhaal met een inktzwarte sfeer. Geen Lauerhohnse humor in dit boek, geen lichtvoetigheid of mooi taalgebruik en geen opsmuk. Wel een koude harde wereld. In deze wereld probeert Dara’s vader Simon te infiltreren om zijn geliefde dochter op tijd terug te vinden voordat het te laat is, want niemand wordt oud in Het laatste arrondissement. Hij gaat hiervoor de strijd aan met ‘De regisseur’ die heel andere plannen heeft met het mooie verslaafde meisje, en wie zal er als winnaar uit deze onverbeterlijke strijd komen?
Een hard maar boeiend verhaal dat de lezer die dit aandurft (want wellicht wat minder voor de aller teerhartigste lezer) meeneemt naar de zelfkant van een dystopische toekomstige maatschappij waar je zelf nooit en te nimmer in terecht hoopt te komen. Het stemt je somber en doet je soms walgen. Daarna ben je ook weer dankbaar om, met het dichtslaan van het boek, weer terug te kunnen keren in de veilige omgeving van eigen huis en haard.
Ik geef het 3,75 sterren.
1
Reageer op deze recensie
