Duisternis.

‘Verknipt’, van Sandra J. Paul.

Ik las dit boek voor de leesclub van Thrillerlezers! Bij een eerdere leesclub las ik daar al eens het explosieve en spannende ‘Paniek’.

Verknipt gaat over de jonge zwangere vrouw Zoey die zwaar gewond raakt na een uit de hand gelopen roofoverval. Ze raakt hierdoor in een zware depressie waaraan ze dreigt ten onder te gaan totdat ze contact krijgt met haar buurvrouw Vivian. Vivian weet langzaam tot Zoey door te dringen en haar weer wat moed en zelfvertrouwen te geven. Totdat het volgende drama in Zoey’s leven zich aandient, haar man Philip kondigt aan van haar te willen scheiden. Opnieuw pakken donkere wolken zich samen boven Zoey’s hoofd en raakt ze alsmaar verder verzonken in de duisternis om haar heen.

Zoey’s verhaal begint bijzonder heftig en laat een flinke indruk op mij achter. Ze is hoogzwanger als haar bloemenzaak wordt overvallen en zijzelf zwaargewond achter blijft. Geen wonder dat dit een diepe impact heeft op de geestelijke gezondheid van Zoey en als lezer ben je deelgenoot van haar continue worsteling met zichzelf en met de mensen uit haar directe omgeving. Niet dat haar wereld erg groot is. Voornamelijk is daar Philip, haar echtgenoot, en sinds kort is daar ook Vivian, haar overbuurvrouw waar ze onverwachts een grote band mee krijgt. Als Philip haar op zeker moment aankondigt de relatie met haar te willen verbreken voelt ze zich in het diepst van haar hart gekrenkt en door hem verraden.

‘Ons huwelijk werd ingepakt in twee koffers en een sporttas. Zielig eigenlijk.’

Het is moeilijk om wat dieper op het verhaal in te gaan zonder al te veel spoilers weg te geven dus dat zal ik dan ook niet doen. Sandra heeft een verhaal geschreven dat een eenzaamheid uitstraalt waar je af en toe behoorlijk koud van wordt. Slechts met een handjevol personages, waarvan Zoey het worstelende middelpunt is, komt er een verhaal tot leven dat verwonderd, beangstigd en verbaasd. Een gevoel van eenzame uitzichtloosheid dat versterkt wordt met elke volgende bladzijde die je leest. Een gevoel ook dat je doet twijfelen en waarbij je steeds denkt te weten hoe het zit, maar waarbij Sandra je vervolgens weer op een compleet nieuw zijspoor zet.
Een boek dat nog even in je hoofd blijft na sudderen en je niet meteen los laat.
Wel een boek waarbij de nadruk ligt op het psychologische en niet direct overvloeit van vlotte actie. Lezers die op zoek zijn naar een boek dat druipt van actie en/of geweld zullen hier waarschijnlijk niet in vinden waarnaar ze op zoek zijn, toch zitten er wel degelijk enkele flink gewelddadige passages in.

Zelf heb ik genoten van de soepele en beeldende manier van schrijven van Sandra maar soms had ik toch ook wat moeite met de rol van Zoey die naar mijn gevoel behoorlijk bleef steken in het slachtoffer-zijn. Maar dit werd gelukkig ruim goedgemaakt door het plot.
De manier van schrijven deed mij trouwens in record tempo door het boek heen vliegen, iets wat genoeg zegt bij iemand zoals ik die normaal gesproken een erg langzame lezer is.

Mede door het plot en de vele twists geef ik het 4 sterren.