Leest als een trein, maar…….

Anders
Anita Terpstra
Paperback - 302 bladzijden
Uitgeverij Cargo
2014

***

Achterflap;

Alma Meester en haar man Linc vormen zo op het eerste gezicht een gelukkig gezin met hun kinderen Iris en Sander. Maar dan verdwijnen de elfjarige Sander en zijn vriendje tijdens een vakantiekamp. Het lichaam van het vriendje wordt gevonden, Sander is spoorloos verdwenen. Vijf jaar later meldt Sander zich bij een politiebureau in Duitsland. Dolgelukkig sluiten Alma en Linc hun zoon weer in de armen, maar de hereniging verloopt allerminst vlekkeloos. De twijfel slaat toe: is Sander wel wie hij zegt te zijn? In een poging de waarheid te achterhalen moet het gezin voor eens en voor altijd uitzoeken wat er tijdens het kamp precies is gebeurd.

***
De cover is overwegend grijs en laat een rode, bebloede schoen zien met afgevallen bladeren ernaast. Mijn eerste gedachte was dan ook dat het om een verdwijning zou gaan. Na de achterflap te hebben gelezen bleek dat ik het juist had. Verder is de titel in grote rode letters terug te vinden op de cover. Dit springt in het oog en prikkelt je om het boek vast te nemen in de boekenwinkel/bibliotheek. Een simpele cover die me toch nieuwsgierig maakt. Ik geef voor de cover een 7.

***
Het boek begint in het verleden met de zoektocht naar Sander en zijn vriendje Maarten. Die zijn op kamp tijdens een ‘nachtelijke’ dropping in het bos, spoorloos verdwenen. Je voelt de spanning, de hulpeloosheid, de wanhoop! Sander is verdwenen, zijn vriendje wordt dood teruggevonden.
Dan springt het verhaal zes jaar verder. In die tussentijd is Bas geboren, zijn Alma en Linc uit elkaar en heeft Iris het huis ontvlucht en woont en studeert in Amsterdam.

Wanneer Alma en Linc een telefoontje krijgen van de Duitse politie dat hun zoon terug gevonden is wordt waar ze al die jaren op gehoopt heeft werkelijkheid: haar zoon is terug. Na de euforie van de eerste dagen komen de vragen. Van wie komen de geheimzinnige briefjes? Waarom is Iris niet blij dat haar broer terug is en waarom doet Linc zo ‘raar’? Is Sander wel wie hij is? Wat is er echt gebeurt die avond op kamp? Inplaats van antwoorden komen er steeds maar vragen bij.

***
Het boek is opgedeeld is in verschillende korte hoofdstukken, met regelmatig cursief gedrukte teksten. Dit zijn dagboekfragmenten van Iris die de jeugd van Sander en haar beschrijft. Naarmate het verhaal naar zijn climax gaat, wordt duidelijk waarom dit nodig is.

Ik zat vanaf de eerste pagina mee in het verhaal, een must! Stukje bij beetje krijg je als lezer een kijk op wat er die bewuste avond op kamp gebeurt kan zijn. Ik schrijf bewust ‘gebeurt kan zijn’, omdat het eigenlijk alle kanten op kan. Het verhaal triggert om mee te denken. Ik moest het boek uitlezen, ik wilde weten hoe het zou eindigen!

Vanaf de eerste hoofdstukken had ik wel het gevoel dat er met Linc iets niet pluis was en dat gevoel werd sterker naarmate het boek naar zijn climax ging, ook omdat beetje bij beetje de puzzelstukjes op zijn plaats beginnen te vallen. Wat ik verder niet erg geloofwaardig vind is het stuk waar het vriendje van Iris bijna onafgebroken op “wacht” staat. In realiteit zie ik dit niet voor me!

Het is zeker een aangenaam boek om te lezen, vooral als je van Nederlandse thrillers houdt! Het verhaal is vlot geschreven, zonder moeilijke woorden en leest daardoor als een trein.
Maar...... Persoonlijk stel ik mij toch de vraag of het allemaal niet wat ver gezocht is? Het verhaal zou realiteit kunnen zijn, maar naar het eind, naar de ontknoping toe had ik toch mijn bedenkingen. Ik vind het vergezocht en niet erg realistisch?!

Maar ja, de titel is dan ook ANDERS, dus liep het allemaal anders dan verwacht, niet?

Mijn dank gaat uit naar DPB (de Perfecte Buren-leesclub) om het boek ter beschikking te stellen.
Karin