Goodbye Bafana van Jamers Gregory

Dit is het waargebeurde verhaal van de blanke James Gregory, tijdens het apartheidsregime gevangenisbewaker op Robbeneiland in Zuid - Afrika. Door zijn kennis van het Xhosa krijgt hij de opdracht belangrijke zwarte gevangen te bewaken, onder wie Nelson Mandela en zijn kameraden. Zijn talenkennis maakt van Gregory immers de spion. Maar het loopt totaal anders dan verwacht. De invloed van Nelson Mandela op James Gregory is overweldigend... Goodbye Bafana schetst een ontroerend en onvergetelijk portret van een belangwekkende periode in de recente Zuid - Afrikaanse geschiedenis. Maar bovenal vertelt het boek het verhaal van een uitzonderlijke vriendschap tussen twee mensen, over de grenzen van twee tegengestelde werelden heen... '

De schrijfstijl was hard, wreed, maar wel de waarheid. Ik denk dat niet iedereen deze schrijfstijl zou appreciëren. Ik had het er even moeilijk mee, maar uiteindelijk was het gewoon de knop omdraaien en mezelf verplaatsen in James.

Nelson Mandela is voor mij een voorbeeldfiguur geworden die heel veel leed heeft meegemaakt. Hij bleef knokken om te krijgen wat hij wilde, namelijk gelijkheid in plaats van apartheid. Zoveel jaren gevangenis, vernedering, verlies, mishandeling, noem maar op. En toch blijft Mandela geloven. Hij is het symbool voor mij van doorzetten en vooral van geloven in iets. Enkel maar respect voor deze man of beter gezegd deze held!

James Gregory schrijver van dit verhaal, maar ook de gevangenisbewaker van Nelson Mandela. Toen hij naar Robbeneiland gezonden werd, had hij een zeer racistische kijk over de 'zwarten'. Dit heeft hij gekregen door de leraren. Overal kreeg James te horen dat zwarten alles verpesten, ze zijn beesten en geen mensen. Dit heeft jaren geduurd, waardoor James zelf ook zo begon te denken. Zijn kijk werd na een tijd veranderd door te praten met de politiek gevangenen en vooral in te leven in wie zij zijn. De tunnelvisie die hij had, was plots weg doordat hij verder ging kijken dan het woord 'zwarten'. James heeft ingezien dat anderskleurigen ook maar mensen zijn. Hij behandeld hen als gelijken. Niet iedereen kan dit appreciëren. Hij blijft doorgaan omdat hij dit wil doen en omdat het het juiste is om te doen.

Deze twee personen zijn vrienden geworden van elkaar en hebben elkaar beter leren kennen door jaren met elkaar te praten en samen zaken te beleven.

Dit boek, deze gebeurtenis van vroeger doet mij inzien dat mensen beulen kunnen zijn. Hoe kan je mensen in godsnaam vooroordelen als je ze niet kent. Groepsdruk komt hier naar voren. Ik besef dat Nelson Mandela een voorbeeldfiguur, held is. Maar we zijn er nog lang niet. Hij heeft de stap gezet. Nu is het aan anderen om door te zetten.

Anno 2020 is er nog ongelijkheid in landen. Ik hoop dat er meer helden komen zoals Nelson Mandela. Iedereen verdient het om met respect behandeld te worden en vooral om gelijk behandeld te worden.

Ik geef dit boek 4 sterren omdat hij mij enorm geraakt heeft. Dit verhaal zal ik blijven koesteren. Nelson Mandela is een held voor mij.