Een boekenwinkel met een extra laagje diepgang.

Nog nooit was ik zo geboeid van een boek van begin tot einde. Ik kon het amper tot niet wegleggen. Ik zat helemaal in het verhaal want alles rondom mij vervaagde toen ik 'De Laatste boekwinkel van Londen' van Madeline Martin las.

In het verhaal zitten we in augustus 1939 waar Londen zich klaarmaakt voor de oorlog. Grace heeft altijd gedroomd om van het landelijke naar de stad te verhuizen. Maar ze had niet gedacht dat dit ging gebeuren tijdens de oorlog. Daarnaast had ze nooit gedacht dat ze ging werken in een boekwinkel, Primrose Hill. Grace is nog nooit een echte lezer geweest maar er komt verandering aan. Ze begint boeken een plekje in haar leven te geven en ze ontdekt wat een verhaal kan bieden van kracht.

Iedereen wil een plek hebben waar je de warmte voelt bij het binnentreden en waar je vooral jezelf kan zijn en kan zeggen dat je niet van de plek weg wilt gaan omdat je je er thuis voelt. Dit overkwam Grace. Ze groeit en bloeit ten volle en dit proces als lezer meemaken, is mooi. Ze veranderd van een sceptische dame in een jonge vrouw die liefde vind voor diverse zaken en vooral geniet van de kleine zaken. Grace is een prachtvrouw vol doorzettingsvermogen, liefheid en vooral een mooi hart. Wat zij allemaal verwezenlijkt heeft in het verhaal is prachtig.

Naast het verschrikkelijke oorlogsgebeuren was er enorm veel warmte in het verhaal. Ook kwam vriendschap, liefde, werk, boeken en menselijkheid naar voren. Het is vooral zot hoe een boek zoveel betekenis kan geven voor iemand. Enkel boekenlovers kunnen dit begrijpen.

Voor de ene is een boek even weggaan uit de realiteit en voor de andere heeft het een vorm van troost.

Ik kan concluderen dat ik hou van verhalen waarin boeken, boekenwinkels enz in voor komen. Voor mij heeft dit een boek een extra laag diepgang in. Ik hou ervan en dit boek raad ik iedereen aan om te lezen.