De Jager variant - Het narrenmat is een meesterzet

Tot 2002 was Ron Hartman in de ICT werkzaam. Ondanks dat hij zich nooit echt met de Nederlandse taal heeft beziggehouden en er zelfs een afkeer van had, is hij in 1990 toch met schrijven begonnen. Aanvankelijk korte verhalen, maar in 1998 met de publicatie van de onder het pseudoniem Ronald van Haarlem geschreven thriller Koerier tegen wil en dank. Pas eind 2015 verscheen zijn tweede boek: De Jager variant - Het narrenmat. Het tweede deel van deze thriller, De Jager variant - Het dame eindspel, wordt eind 2016 uitgegeven.

AIVD-agent Erik de Jager werkt undercover bij de Nederlandse vestiging van het Amerikaanse bedrijf B.R.I. (Business Relations Incorporated). Zijn taak is om te achterhalen waardoor door Nederlandse bedrijven ontwikkelde producten onder een andere naam op de markt verschijnen terwijl er nog een embargo op rust. Erik stopt met de opdracht als hij erachter komt dat hij door toedoen van zijn eigen directeur aan de Amerikaanse maffia is overgeleverd. Erik verdwijnt uit het openbare leven totdat zijn gezin wat overkomt. Dit zet Erik ertoe om jacht te maken op degenen die daar verantwoordelijk voor zijn.

Het eerste hoofdstuk begint ermee dat Erik de Jager naar een adembenemend schouwspel kijkt. Twee woorden die er meteen al voor zorgen dat je nieuwsgierig wordt. Want waar kijkt hij naar en wat is er adembenemend? In het vervolg van het hoofdstuk wordt dat al snel duidelijk. Maar wat echter nog wel raadselachtig blijft, is de rol van Erik de Jager. De vragen die inmiddels opgekomen zijn, worden niet meteen beantwoord. Daardoor blijf je aan het verhaal gekluisterd, blijf je dus nieuwsgierig en wil je het liefst zo snel mogelijk verdergaan om antwoorden te krijgen.

Ondanks dat het aanvankelijk niet duidelijk is wat er precies aan de hand is, welke kant het verhaal uitgaat en wie tot de 'goeden' en wie tot de 'slechten' behoren, is het daarentegen wel intrigerend. Dat zorgt in feite al voor een zekere spanning. Een spanning die dankzij de verrassende ontwikkelingen, de verschillende plotwendingen en het steeds hogere tempo alleen maar toeneemt. Het boek wint, naarmate het verhaal vordert, duidelijk aan kracht.

Omdat Erik de Jager het belangrijkste personage is, wordt vooral dat van hem goed uitgewerkt. Hij is in wezen geen agressieve of gewelddadige man, maar door wat hem overkomen is, komen deze duistere karaktertrekken wel naar boven. Dat is begrijpelijk en geven hem een menselijk en geloofwaardig aanzien. Want wie zou in een soortgelijke situatie niet (willen) reageren zoals Erik doet. Bovendien doet Erik denken aan een combinatie van Ludlum's Jon Smith en Ian Fleming's James Bond. En wie vindt deze beide personages nou niet sympathiek?

Ron Hartman heeft een prettige schrijfstijl, hoewel sommige dialogen soms wel wat lastig te volgen zijn. Door de opzet van het boek is het namelijk niet altijd even duidelijk wie wat zegt. Maar als je dat eenmaal door hebt en er doorheen kunt kijken, is dit zeker geen onoverkomelijke horde.

De Jager variant - Het narrenmat heeft een open einde. Er komt immers niet voor niets een vervolg. Dit eerste deel met Erik de Jager is ieder geval een aanbevelenswaardig en prima (echt) debuut.