Zeer verdienstelijk thrillerdebuut

Na zijn werkzaamheden als marketing- en communicatieprofessional richtte Sander Verheijen in 2002 Crimezone.nl op, de thrillersite bij uitstek. Een paar jaar later besloot hij de site te verkopen en was hij werkzaam bij diverse uitgeverijen. In 2010 werd hij opnieuw hoofdredacteur van Crimezone, waar begin 2014 een einde aan kwam. Een maand later richtte hij Hebban.nl, de grootste boekencommunity van Nederland en België, op. In 2017 verscheen zijn eerste boek, het autobiografische Ik kan er net niet bij. Begin 2020 kwam zijn thrillerdebuut De macht van K., dat hij onder het pseudoniem Jens Vern schreef, uit.

De net afgestudeerde Tim Turner wordt door Frank Keeler, de oprichter van The Keeler Company, benaderd met het verzoek om voor hem te komen werken. Tim gaat ermee akkoord, verhuist naar Washington en niets lijkt een succesvolle carrière in de weg te staan. Een paar jaar later wordt hij aangesproken door een man die zich De Vriend noemt en hem vertelt dat het bedrijf niet is wat het lijkt. Tim komt er na onderzoek achter dat de man gelijk heeft en dat mensen en gegevens onverklaarbaar zijn verdwenen. Vanaf dat moment loopt hij zelf gevaar. Het lukt hem te vluchten, waarna hij in Den Haag een nieuw leven probeert op te bouwen. Maar is hij daar echt veilig?

De macht van K. heeft in wezen twee verhaallijnen. De ene speelt zich in het heden af, dat in 2014 begint en Den Haag als setting heeft. De andere begint vier jaar eerder en vertelt hoe Tim bij The Keeler Company terechtgekomen is en ook wat de reden is van zijn vlucht uit de Verenigde Staten. Beide tijdperken verlopen vervolgens chronologisch en de tweede valt gedurende de plot met de eerste samen, waarna het logischerwijs in het heden verdergaat. De hoofdstukken, zowel die in het heden als die in het verleden, worden afwisselend verteld vanuit het perspectief van een aantal ertoe doende personages, waarvan Tim de meest belangrijke is. Wat daarbij opvalt, is dat het verhaal van twee van deze personages in de derde persoon geschreven is, terwijl de andere, het gaat dan om diverse personen, voor de ik-vorm gekozen is. Een aparte en merkwaardige keuze van de auteur.

Uitgezonderd Tim is niet ieder personage uitvoerig uitgewerkt. De lezer komt echter over ieder van hen ruim voldoende te weten en daarom is het voor het verhaal ook niet noodzakelijk hen verder uit te diepen dan nu gebeurd is. Dat zou op een bepaald moment ten koste gaan van het tempo. Met die snelheid zit het over het algemeen trouwens wel goed, hoewel de uitleg over bepaalde automatiseringsprocessen wel enigszins vertragend werkt. Deze fragmenten, die overigens wel noodzakelijk zijn voor het verhaal, zijn af en toe langdradig, soms wat aan de saaie kant en door de technische details kunnen ze voor iemand die een leek op IT-gebied is weleens onbegrijpelijk zijn.

Het verhaal intrigeert al vanaf het begin, maar halverwege vindt er een verandering plaats en wordt het een stuk boeiender en interessanter. Het tempo gaat omhoog en de spanningsboog wordt een stuk strakker aangetrokken. Dat verhoogt het leesplezier. Vooral ook omdat zich dan ook meer onverwachte plotwendingen voordoen. Vanaf dat moment werkt Vern naar een ontknoping toe waarvan min of meer te verwachten was hoe die zou aflopen, maar uiteraard niet op welke manier. Zelfs in die slotfase weet de auteur de lezer nog te verrassen. In zijn nawoord vertelt de auteur hoe hij tot het schrijven van dit verhaal gekomen is. Deze epiloog is van toegevoegde waarde en bevestigt wat de lezer al kon vermoeden: dat het verhaal gebaseerd is op waargebeurde feiten. Feiten die in een wereld waarin de digitalisering een steeds grotere rol krijgt, vrij beangstigend kunnen zijn.

Ondanks het misschien wat ingewikkelde thema is De macht van K. toegankelijk, vlot leesbaar en goed geschreven. Vern heeft zonder meer een zeer verdienstelijk thrillerdebuut geschreven.