Kan niet volledig overtuigen

Seraphina Nova Glass debuteerde in 2020 met Someone’s listening, maar pas in 2025 verscheen haar vierde boek In een rustige buurt (2022) – een Amazon bestseller – in een Nederlandse vertaling die in handen lag van Betty Klaasse. De thriller was in de Verenigde Staten dermate succesvol dat productiebedrijf MarVista Entertainment de rechten kocht om er een televisieserie van te maken.

De gebeurtenissen spelen zich af in Brighton Hills, een chique en ogenschijnlijk rustige wijk in een klein plaatsje aan de kust van Oregon en waar de natuurlijke schoonheid en een luxe leven hand in hand gaan. Alles lijkt pais en vree, maar diverse bewoners hebben toch zo hun eigen problemen. Neem Cora, er volledig van doordrongen dat haar man Finn er een geheime relatie op nahoudt, of Paige al een jaar lang bezig degene te vinden die verantwoordelijk is voor het ongeval waarbij haar zoon Caleb om het leven kwam. Tenslotte Georgia, een jonge moeder, die nooit in het openbaar verschijnt omdat ze mentale problemen heeft. Het is dus evident dat Ieder van hen iets voor een ander te verbergen heeft.

De korte proloog beschrijft een scène die de rust van de exclusieve woonwijk Brighton Hills danig verstoort. Hierdoor wordt de lezer enigszins nieuwsgierig gemaakt, rijzen er enkele vragen op en ben je benieuwd wat er aan de hand is. Hierna krijg je – inmiddels is het bijna een jaar later – te maken met drie vrouwen die in deze wijk wonen: Paige, Cora en Georgia. De plot wordt afwisselend vanuit hun perspectief verteld en hierdoor krijg je een gedegen indruk van hun leven, maar ook van hen als persoon. Natuurlijk is dit allemaal niet zo vlekkeloos en geleidelijk aan geeft de auteur steeds meer prijs wat hun geheimen zijn en wat er achter hun gesloten deuren gebeurt. Hier neemt ze echter ruim de tijd voor, want de helft van het verhaal bestaat zo goed als alleen uit behoorlijk lange uitweidingen over de persoonlijke perikelen van het trio.

Als dit eenmaal achter de rug is, verandert de toonzetting enigermate, want nu ontstaat er wel wat spanning. Niet zinderend – dat is de aard van het verhaal ook helemaal niet – maar voornamelijk beklemmend. Dit komt vooral door de situatie waarin Georgia zich bevindt, die is het meest treurige van de drie. Het aantal plotwendingen neemt eveneens toe en een enkele keer weet de auteur de lezer te verrassen. Je ziet dan tegelijk dat de vrouwen zich positief ontwikkelen en tevens meer naar elkaar toegroeien. Sommige omstandigheden zijn overigens ietwat vergezocht en zo nu en dan zelfs ongeloofwaardig, maar onoverkomelijk is dit niet, want in zekere zin passen ze toch goed in de plot.

De schrijfstijl van Glass is bijzonder prettig, eigentijds en beeldend. Het is evenzeer glashelder dat ze een verzorgd en overwegend goed opgebouwd verhaal kan vertellen – incidenteel lijken een paar gebeurtenissen plotseling uit de lucht te komen vallen – maar voor een groot deel is het wel lichtelijk braaf en net iets te veel volgens het boekje. Misschien dat dit er ook de reden van is dat zich af en toe een paar voorspelbare momenten voordoen. Daarnaast valt het op dat het boek enkele onzorgvuldigheden bevat, zoals een tijdlijn die niet helemaal correct is. Schoonheidsfoutjes die met een goede redactie voorkomen konden worden.

Over het geheel genomen is In een rustige buurt geen opzienbarende en evenmin een originele thriller. Het concept is in beginsel niet verkeerd, de uitwerking ervan is behoorlijk, maar sec gezien zijn er te weinig verrassingen, is het aantal spannende momenten relatief gering en kan het boek niet volledig overtuigen.