Gezwets

Of dit boek is niet voor mij of het is onaangenaam quasi-literair gewauwel. Het heeft geen plot of spanning ondanks dat het over een man die strandt op een piepkleine rots in de Atlantische oceaan gaat. Zoeken naar eten? Nee, dat is voorradig. Drinkwater? Ook voorradig. Schuilplaats? Aanwezig. De grootste uitdaging is dat de hoofdpersoon niet kan kakken, maar dat wordt ook vrij snel opgelost. Maar waar gaat het boek dan over? Nou, over een man die gek wil worden door de isolatie. Natuurlijk wil hij het juist voorkomen, maar de schrijver vond dat de hoofdpersoon gek moest worden door isolatie, dus werd hij gek door isolatie. Het is uitzonderlijk geforceerd en dus niet geloofwaardig. De rest (het merendeel en de eerste 40-60 pagina's) van het boek is één grote omschrijving van de rots, de kiezelstenen, de zee, de napslakken en de meeuwen. Oh, en nog een paar oninteressante en onsamenhangende flashbacks die laten zien dat de hoofdpersoon een eikel is. Het laatste hoofdstuk heeft een zogenaamd diepe plottwist maar die is zo onzinnig en plotseling dat hij niks zegt of verandert. Dit boek is de reinste tijdverspilling.