Grotesk

Laat ik de recensie beginnen met zeggen dat ik snel wist dat dit geen boek voor mij was. Ik houd van fantasy, maar grimdark (zeker zo grotesk en bloederig als dit boek) is niet mijn genre. Hypergestileerd schrijven is ook niet iets waarvoor je mij 's nachts wakker kan maken. Dit boek heeft beide (hoewel het schrijven met de pagina minder gestileerd wordt) en zou dus wel echt uitzonderlijk moeten zijn wil ik het fantastisch vinden. Dat was het overduidelijk niet, maar slecht was het zeker ook niet.

Laat ik met het grootste minpunt van het boek beginnen. Er is weinig plot. Ja, er gebeurt van alles op allerlei fronten maar verder dan "Mia wil wraak en moet daarom een sluipmoordenaar worden" gaat het hoofdplot niet. De subplots zijn over het algemeen prima, maar rekken het verhaal ook uit. Het wordt saai, ondanks de grimmige sfeer en continue moord en doodslag. Die periodes duren nooit lang, maar pas in de laatste 60 pagina's komt het echt op gang.

Gelukkig is het boek wel prima geschreven. Het heeft een duidelijke stijl en is met veel plezier op papier gezet. Sommige omschrijvingen en zinnen zijn wat... bijzonder of houterig, maar over het algemeen is het goed leesbaar en niet te langdradig. Ook is er veel wisseling in toon (soms wat té abrupt). Van grappig naar gruwelijk en weer terug is redelijk normaal. Er zijn ook voetnoten. Sommige mensen vinden die vervelend/slaan ze over en dat laatste kan zeker in dit boek. Ze zijn meestal grappig en geven wat inzichten in de rest van de wereld. Hier en daar zijn ze leuker dan het verhaal zelf, wat vooral in de saaie gedeeltes een korte verlichting kan zijn.

En dan nog de dingen waarvan ik weet dat ze echt aan mijn smaak liggen. Ik had liever wat diepe personages gehad die qua uiterlijk minder cliché zijn (er zijn iets te veel zwart haar - bleke huid personen). Iedereen heeft een gimmick, wat het makkelijk maakt ze uit elkaar te houden, maar staat diepgang ook in de weg. De meeste personages, ook de hoofdpersoon tot in zekere mate, zijn helaas redelijk van karton. Mooi uitgesneden karton, maar alsnog plat.
De worldbuilding is naast niet mijn smaak, ook wat wankel. Het idee dat het ergens zelden nacht is omdat er drie zonnen zijn is prima en interessant. De gevolgen daarvan op de mensheid zoals beschreven in het boek, vond ik niet kloppen. Aangezien dit boek zo gestileerd is op de licht/duisternis tegenstelling schuurt dat soms flink.
Het laatste dat mij niet aanstond was het concept van sluipmoordenaars en diens school. Zweinstein voor assassijnen, serieus? Ja, bloedserieus zelfs. Het is niet dat het niet past binnen het boek. Het past zelfs héél goed in het boek. Maar toch. Alles wat daar gebeurt, is over de top bloederig en grotesk. Nuance is er niet. Mede daardoor worden ook de andere mindere kanten van dit boek blootgelegd. De kartonnen personages, het geringe plot, de gebrekkige wereld; alles valt op omdat het tot 1000% wordt uitvergroot in die school. Daarbij komt het probleem dat de school ook niet helemaal lijkt te kloppen. Sommige vakken pasten beter bij een spionnenopleiding dan die van huurmoordenaars. Andere vakken lijken te ontbreken (sluipen, hoe een mens te vermoorden). Mja, ik kon het nooit écht geloven.

Mijn recensie komt misschien negatief over, maar dat betekent niet dat boek slecht is. Het was niet voor mij en dat wist ik. Als grimdark je genre is, pak het op en geniet van deze duistere wereld en de unieke schrijfstijl. Wil je een keer wat anders proberen? Probeer dit boek. Het zal je verbazen hoe Anders ene boek kan zijn. Maar let op, als je niet van grotesk bloedvergieten houdt, is dit verhaal niet voor jou.