Lezersrecensie
Onmacht
Ik las ‘Stemmen in het duister’, een psychologische thriller geschreven door Nicci French.
Centraal staat Nancy North. Na een psychose verhuist ze met haar vriend Felix naar een bescheiden appartement in West-Londen. Kort na hun verhuizing wordt hun onderbuurvrouw Kira dood teruggevonden. De meeste mensen, inclusief de politie, zijn ervan overtuigd dat het zelfmoord is. Nancy is er echter van overtuigd dat er meer aan de hand is. Niemand lijkt haar echter te geloven omwille van haar medische voorgeschiedenis.
Het boek bestaat uit 4 delen en kwam voor mij nogal traag op gang. Ik heb zelfs even gedacht: is dit een thriller? Maar dan kwam het ineens. Een beklemmende sfeer, manipulatie en een gevoel van ongemak en onmacht. Ik vond de personages, vooral Nancy, erg realistisch uitgewerkt en de manier waarop met haar werd omgegaan, zorgde ervoor dat ik soms wou roepen naar het boek: ‘Komaan! Geloof haar nu toch!’
Ik hoop trouwens dat de manier waarop werd omgegaan met psychiatrische patiënten niet gebaseerd is op waargebeurde feiten. Schrijnend.
Het boek zette me meermaals op het verkeerde spoor en maakte dat ik toch wou blijven lezen. Het is het tweede deel rond ‘rechercheur Maud O’Connor’, al vind ik dat Maud een eerder ondersteunende rol heeft. Het was voor mij het eerste boek van de reeks, maar voelde haast aan als een standalone.
Aanrader, zeker voor wie houdt van psychologische thrillers.
#hebbanzomerlezenchallenge
Centraal staat Nancy North. Na een psychose verhuist ze met haar vriend Felix naar een bescheiden appartement in West-Londen. Kort na hun verhuizing wordt hun onderbuurvrouw Kira dood teruggevonden. De meeste mensen, inclusief de politie, zijn ervan overtuigd dat het zelfmoord is. Nancy is er echter van overtuigd dat er meer aan de hand is. Niemand lijkt haar echter te geloven omwille van haar medische voorgeschiedenis.
Het boek bestaat uit 4 delen en kwam voor mij nogal traag op gang. Ik heb zelfs even gedacht: is dit een thriller? Maar dan kwam het ineens. Een beklemmende sfeer, manipulatie en een gevoel van ongemak en onmacht. Ik vond de personages, vooral Nancy, erg realistisch uitgewerkt en de manier waarop met haar werd omgegaan, zorgde ervoor dat ik soms wou roepen naar het boek: ‘Komaan! Geloof haar nu toch!’
Ik hoop trouwens dat de manier waarop werd omgegaan met psychiatrische patiënten niet gebaseerd is op waargebeurde feiten. Schrijnend.
Het boek zette me meermaals op het verkeerde spoor en maakte dat ik toch wou blijven lezen. Het is het tweede deel rond ‘rechercheur Maud O’Connor’, al vind ik dat Maud een eerder ondersteunende rol heeft. Het was voor mij het eerste boek van de reeks, maar voelde haast aan als een standalone.
Aanrader, zeker voor wie houdt van psychologische thrillers.
#hebbanzomerlezenchallenge
1
Reageer op deze recensie