Lezersrecensie
Okji-ri , Cleo en Griseine
Op 12 mei ontmoette ik Gerd op de kleinste maar leukste boekenmarkt van ons land en hij vertrouwde mij De gigant van éénoogeiland toe in ruil voor een recensie.
Bedankt voor het vertrouwen Gerd.
Gerd Goris (1986) ontdekte het plezier van het schrijven toen hij in zijn kinderjaren avonturenverhalen verzon en deze met behulp van een ouderwetse typemachine op papier zette. Namen als J.R.R. Tolkien, Frank Herbert en Raymond E. Feist wakkerden zijn literaire verbeelding aan. Momenteel is schrijven Gerds geliefkoosde en grootste hobby. Hij beleeft er veel plezier aan en haalt er vaak kracht uit. Gerd debuteerde met het fantasy-sprookje 'Goedzo en de Zoeker'. Zijn tweede roman in dit genre, 'De Gigant van Eenoogeiland', is net verschenen. Hij heeft tevens een fabelboek voor kinderen op zijn naam, 'De kikker die niet kon en 9 andere fabels', dat hij zelf geïllustreerd heeft.
Het boeit Gerd hoe verhalen doen wegdromen wanneer ze een originele wereld ter ontspanning aanbieden. Bovendien is Gerd ervan overtuigd dat verhalen bij uitstek kunnen inspireren, opbouwend kunnen werken en hoopvolle gedachten en gevoelens oproepen.
Een citaat waar ik mij aan wil verbinden omdat ik denk dat we zo ons leven kunnen vergemakkelen.
'Het is van tijd tot tijd beter om een houvast te vinden in de fantasie, dan om helemaal ten onder te gaan in de realiteit.' Gerd
Korte inhoud:
De eilanden worden overschaduwd door het ijzige beleid van de gemaskerde Griseine.
Eén voor één legt zij de sterkste beschermers lam , terwijl haar sinistere manheksen in het geheim een reusachtig vuurvogelleger klaarstomen.
Zullen Okji-Ri en Cleo de jonge vertegenwoordigers van de oude volkeren in staat zijn om Griseine te ontmaskeren en haar te stoppen voordat zij ongenaakbaar wordt?
De titel dekt de lading van het verhaal heel het verhaal draait om éénoogeiland en de Gigant de leider van dit eiland.
Genre van dit verhaal: Dit is voor mij buiten mijn comfort zone ik lees normaal en het liefste thrillers dit verhaal zou ik in het genre fantasy(light) plaatsen ik heb het met plezier gelezen.
De schrijfstijl bevalt uitstekend en vanaf de eerste blz nodigt deze uit tot verder lezen tot de laatste blz.
Werk en andere verplichtingen hebben mij dat echter belet.
Gerd wisselt zijn schrijfstijl doorheen het verhaal maar het blijft fijn lezen.
Doordat okji-ri zijn verhaal vertelt sta je precies mee in zijn verhaal het is meer persoonlijker de wisselende stijl versterkt het verhaal.
Okji-ri en Cleo zijn de hoofdpersonages en redders voor hun volk wat heeft Gerd dat uitstekend gedaan door hun rol te doen groeien doorheen het verhaal.Waar je in het begin van het verhaal okji-ri leert kennen en niet weet hoeveel sympathie hem toekomt leer je hem steeds beter kennen en waarderen.
Ook Cleo kan je alleen maar bewonderen en Griseine de flaptekst laat het al vermoeden dat ik haar niet zo lief vind. Het verhaal leert ons nog andere personages kennen min of meer belangrijke rollen toebedeeld maar allemaal belangrijk voor het geheel van het verhaal.Niemand is overbodig en nooit vraag je je af wat deed hij of zij in dit verhaal.
Het verhaal vertelt de strijd om een volk te redden en dat met behulp van mysterieuze fantasy figuren zoals de waterregelaars.
De vuurvogels zijn de vijand.
Gerd heeft ook een fantastisch thema in zijn verhaal verwerkt zelfs wanneer je bang bent en geen zelfvertrouwen hebt dan nog kan je door vallen en opstaan uitgroeien tot een persoon naar wie iedereen opkijkt
Geen ellenlange of landradige hoofdstukken , ze stopten ook zo dat je verder wou naar het volgende hoofdstuk en dacht nog één en dan moet ik naar het werk of is het bedtijd maar als het kon dan wou je er nog één en nog één en........
Het einde is voorspelbaar maar vond ik dat erg? Neen
Evengoed was het toch anders uitgedraaid want je wil een happy end maar had Gerd dat ook zo bedacht? Dat weet je bij die auteurs nooit .
Okji-ri
Vriend-vrees
Ons hoofdpersonage en de vele andere fantasy figuren in dit verhaal brengen ons een aantal uren leesplezier en avonturen bij.
Ik liet Gerd al weten dat ik al vanaf de eerste blz een Harry Potter gevoel kreeg al weet ik niet direct waarom.
Het is ook hier wat hokus pocus maar op een andere manier en niet zofel aanwezig dan bij Harry.
Dit is voor Gerd een zeer positief gegeven want behalve dat ik een grote fann ben van Harry en Zweinstein ben ik niet echt fann van fantasy.
Sorry Gerd ik wens je de miljoenen van J.K Rowling toe en ik zou je ze zelfs zelf willen schenken want je verdient het maar ik ben geen miljoenaar .
Hopelijk ontdekken meer mensen jou boeken en wie weet ooit op een dag .........
Bedankt voor het vertrouwen Gerd.
Gerd Goris (1986) ontdekte het plezier van het schrijven toen hij in zijn kinderjaren avonturenverhalen verzon en deze met behulp van een ouderwetse typemachine op papier zette. Namen als J.R.R. Tolkien, Frank Herbert en Raymond E. Feist wakkerden zijn literaire verbeelding aan. Momenteel is schrijven Gerds geliefkoosde en grootste hobby. Hij beleeft er veel plezier aan en haalt er vaak kracht uit. Gerd debuteerde met het fantasy-sprookje 'Goedzo en de Zoeker'. Zijn tweede roman in dit genre, 'De Gigant van Eenoogeiland', is net verschenen. Hij heeft tevens een fabelboek voor kinderen op zijn naam, 'De kikker die niet kon en 9 andere fabels', dat hij zelf geïllustreerd heeft.
Het boeit Gerd hoe verhalen doen wegdromen wanneer ze een originele wereld ter ontspanning aanbieden. Bovendien is Gerd ervan overtuigd dat verhalen bij uitstek kunnen inspireren, opbouwend kunnen werken en hoopvolle gedachten en gevoelens oproepen.
Een citaat waar ik mij aan wil verbinden omdat ik denk dat we zo ons leven kunnen vergemakkelen.
'Het is van tijd tot tijd beter om een houvast te vinden in de fantasie, dan om helemaal ten onder te gaan in de realiteit.' Gerd
Korte inhoud:
De eilanden worden overschaduwd door het ijzige beleid van de gemaskerde Griseine.
Eén voor één legt zij de sterkste beschermers lam , terwijl haar sinistere manheksen in het geheim een reusachtig vuurvogelleger klaarstomen.
Zullen Okji-Ri en Cleo de jonge vertegenwoordigers van de oude volkeren in staat zijn om Griseine te ontmaskeren en haar te stoppen voordat zij ongenaakbaar wordt?
De titel dekt de lading van het verhaal heel het verhaal draait om éénoogeiland en de Gigant de leider van dit eiland.
Genre van dit verhaal: Dit is voor mij buiten mijn comfort zone ik lees normaal en het liefste thrillers dit verhaal zou ik in het genre fantasy(light) plaatsen ik heb het met plezier gelezen.
De schrijfstijl bevalt uitstekend en vanaf de eerste blz nodigt deze uit tot verder lezen tot de laatste blz.
Werk en andere verplichtingen hebben mij dat echter belet.
Gerd wisselt zijn schrijfstijl doorheen het verhaal maar het blijft fijn lezen.
Doordat okji-ri zijn verhaal vertelt sta je precies mee in zijn verhaal het is meer persoonlijker de wisselende stijl versterkt het verhaal.
Okji-ri en Cleo zijn de hoofdpersonages en redders voor hun volk wat heeft Gerd dat uitstekend gedaan door hun rol te doen groeien doorheen het verhaal.Waar je in het begin van het verhaal okji-ri leert kennen en niet weet hoeveel sympathie hem toekomt leer je hem steeds beter kennen en waarderen.
Ook Cleo kan je alleen maar bewonderen en Griseine de flaptekst laat het al vermoeden dat ik haar niet zo lief vind. Het verhaal leert ons nog andere personages kennen min of meer belangrijke rollen toebedeeld maar allemaal belangrijk voor het geheel van het verhaal.Niemand is overbodig en nooit vraag je je af wat deed hij of zij in dit verhaal.
Het verhaal vertelt de strijd om een volk te redden en dat met behulp van mysterieuze fantasy figuren zoals de waterregelaars.
De vuurvogels zijn de vijand.
Gerd heeft ook een fantastisch thema in zijn verhaal verwerkt zelfs wanneer je bang bent en geen zelfvertrouwen hebt dan nog kan je door vallen en opstaan uitgroeien tot een persoon naar wie iedereen opkijkt
Geen ellenlange of landradige hoofdstukken , ze stopten ook zo dat je verder wou naar het volgende hoofdstuk en dacht nog één en dan moet ik naar het werk of is het bedtijd maar als het kon dan wou je er nog één en nog één en........
Het einde is voorspelbaar maar vond ik dat erg? Neen
Evengoed was het toch anders uitgedraaid want je wil een happy end maar had Gerd dat ook zo bedacht? Dat weet je bij die auteurs nooit .
Okji-ri
Vriend-vrees
Ons hoofdpersonage en de vele andere fantasy figuren in dit verhaal brengen ons een aantal uren leesplezier en avonturen bij.
Ik liet Gerd al weten dat ik al vanaf de eerste blz een Harry Potter gevoel kreeg al weet ik niet direct waarom.
Het is ook hier wat hokus pocus maar op een andere manier en niet zofel aanwezig dan bij Harry.
Dit is voor Gerd een zeer positief gegeven want behalve dat ik een grote fann ben van Harry en Zweinstein ben ik niet echt fann van fantasy.
Sorry Gerd ik wens je de miljoenen van J.K Rowling toe en ik zou je ze zelfs zelf willen schenken want je verdient het maar ik ben geen miljoenaar .
Hopelijk ontdekken meer mensen jou boeken en wie weet ooit op een dag .........
1
Reageer op deze recensie
