Niet voor tere zieltjes of zwakke magen

Met enige voorkennis dat dit een zeer luguber verhaal ging worden begon ik aan het verhaal van Bertrand en Marie-Jeanette.
Net voor ik aan kluizenaar ging beginnen kreeg Terrence namelijk een slechte beoordeling omdat iemand vond dat het te luguber was.
Terrence reageerde dan met een trigger waarschuwing dat zijn Kluizenaar niet voor tere zieltjes is.
Had ik het interview met Terrence maar eerst gelezen of enkele recensies dan had ik geweten dat Kluizenaar traag op gang komt.
Nu dat terzijde al hoe wel ik ruim 160 pagina's wachtte op de eerste echt lugubere scéne en me dus afvroeg wanneer gebeurd er eens iets en hoe kan iemand dit to much vinden toch las ik door.
Alles wat tot die 160 pagina's leidde was nodig om een compleet verhaal te krijgen en ik vond het nooit langdradig of saai.

Dus mensen geef niet op zelfs als je denkt pff hier gebeurd niets spannends.
De volgende 200 pagina's zijn de moeite.

Ik was ook op de hoogte dat Staatendamme gebaseerd is op het Belgische dorpje Doel en voor wie daarmee bekend is die weet dat de huizen in Doel onteigend werden om de industrie errond uit te breiden.
Dat is hier dus ook wat met straatendamme en Bertrand gebeurd.

Bertrand wil als enige niet wijken en blijft in de voormalige bakkerij wonen.
Hij heeft zo zijn redenen om er te willen blijven.
Bertje ( Bertrand ) heeft een eigenaardige hobby die zelfs zijn vader verafschuwde laat staan dat andere mensen het zouden begrijpen.
Ik had wel sympathie voor Bertrand hij gaat voor wat hij wil en niemand kan hem bijsturen.
Hij laat zich niet weg jagen , hij blijft in zijn huis. Hij doet wat hij wil , wanneer hij het wil.
Hij is/lijkt gewoon een knorrige , koppige oude man.
En oude bomen verplant je niet.
Marie-Jeanette vond ik een eigenaardige jonge vrouw. Het is snel duidelijk dat ze psychologische problemen heeft.
Beide personages worden goed doorgelicht door Terrence hun karakter eigenschappen en persoonlijkheden worden duidelijk neergeschreven.
Terrence heeft zijn huiswerk goed gemaakt van de psychologie van de mens is een ingewikkeld gegeven.
Met de schrijfstijl bij dit verhaal zit het wel goed je zit direct in het verhaal met eenvoudige zinnen , woorden , hoofdstukken.
Enkel wanneer Sinjoor op het toneel verschijnt word er wat met moeilijkere woorden gegoogeld maar ook daar blijft het begrijpbaar.
De hoofstukken met Bertrand vond ik persoonlijk wel fijner lezen dan deze van Marie- Jeanette.
Maar zoals ik zeg dat is persoonlijk, smaak.

De lugubere scénes: Mensen wees gewaarschuwd deze zijn zeer zeker niet voor tere zieltjes, zwakke magen.
Eén voorval in het boek zal me bijblijven mede door een voorval enkele jaren geleden.Eén beschrijving zo realistisch neergepend dat ik de beelden voor mijn netvlies zag verschijnen deden me even slikken, naar adem happen.Als je dit persoonlijk meemaakt dan pas is het horror.Ik kan geen details geven want dan zou ik spoileren.

Terrence jij weet wat ik bedoel via mijn messenger bericht.

Verschillende keren dacht ik te weten wie , wat maar Terrence wist mijn gedachte telkens de verkeerde kant op te sturen.
Toch wist ik voor het einde hoe het in elkaar zat maar het blijft spannend of ik het wel degelijk echt wist of Terrence me weer op het verkeerde been zette.
Geniaal plot Terrence.
Ik zag het lange tijd niet aankomen.

Voor wie Kluizenaar wil lezen wees gewaarschuwd alleen aan beginnen wanneer je meer dan een feelgood wil lezen.Als je houd van duistere thrillers of horror dan zit je hier goed.