De jeugd van Jan Hendrik

Ik heb juist het boek Pispaal dichtgeslagen.Het boek heeft een heel sterk begin.Je wil vooral verder lezen want je wil weten of Jan erin slaagt om erbij te horen. Ik heb het boek een paar keer weggelegd,het lot van Jan komt hard binnen.Je krijgt tegelijkertijd medelijden,bewondering en frustatie gevoelens bij zijn persoon. Ik ben blij dat ik het mocht lezen,bedankt.

Bedankt Jan Hendrik om de kans te hebben gekregen je boek te mogen (vooraf)lezen

Daar ligt Jan.
In elkaar geslagen en tegen de grond getrapt.
Een brandende sigaret word in zijn gezicht uitgedrukt.
Iedereen kijkt toe.
Niemand die iets doet.

Jan Hendrik beschrijft zijn leven als pispaal alsof hij nog de puber van toen is.
Hij is blijkbaar in de ogen van anderen niet zoals zij zijn,niemand lijkt hem in hun buurt te willen hebben,iedereen stoot hem af of valt hem aan.
Jan word veelvuldig in elkaar geslagen,opstandig en eigenwijs als hij is slaat hij terug en is hij blind en doof en beseft hij niet dat hij daarna nergens meer veilig is.
Jan is als elke puber nieuwsgierig maar lijkt in het besef dat hij de enige is met sterke intieme gevoelens naar de meisjes toe.
Zijn verlangen groeit als hij naar de dansende konten op de dansvloer aankijkt hij voelt zich sterk tot hen aangetrokken.
Maar ze wijzen hem af,hij is niet geliefd.
Thuis krijgt hij ook al geen affectie,vooral zijn papa houd afstand.
Jan zijn mama verteld hem het grote geheim , het waarom en dat zijn opa daar verantwoordelijk voor is.
Het waarom ze nooit alleen zijn als opa er ook is.
Dit verhaal is autobiografisch en telt vele tegengestelde reacties.
Sommigen hebben er blijkbaar een probleem mee dat de auteur het heel cru beschrijft, hoe hij met zijn sexsuele gevoelens in de knoop ligt.
Hoe het pesten een wel heel prominente plaats inneemt in zijn leven en ook de volwassenen daar deel van uitmaken.
Het is boeiend wie de jongen uit het verleden is/was en wie de auteur is.
Jan Hendrik heeft er een mooi boek/verhaal van gemaakt.
Mooi verteld open voor vele schokkend omdat het word neergepend zoals Jan het voelt.
Rauw,eerlijk,meeslepend,afschrikwekkend, ja bij momenten wel,maar het had niet anders vertelt kunnen worden want dan was het de waarheid niet.
Ik vond Pispaal inderdaad meeslepend,verdrietig erg ook.
Maar ook hartverwarmend als je ziet wat dat jongetje nu als man is.
Hij schrijft er een boek van en schuwt de waarheid niet,zelfs als hij daardoor mensen tegen de borst stoot.
Ik vond het boek ook een aangename schrijfstijl hebben.
Het verhaal heeft originaliteit door zijn echtheid,de personages zijn zij die deel uitmaakten van het geheel dus niemand was overbodig.
Je leeft met Jan mee en soms vond ik hem een etter,sorry Jan.
Dit is een boek dat je als pester zeker moet lezen omdat je dan pas beseft wat dit met je slachtoffer doet.